රැල්ල වගේ ඇවිදින්

"මේ මුහුදෙ එක වතුර බිංදුවක් ගානෙ මට හෙණ ගහනව සේපාලි... දහස්වාරයක් මැරිල ඉපදුනත් මේ පවට සමාව මට කොහෙන්වත් ලැබෙන්නෙ නෑ.. ඒත් මම... අපි කොහොමද...?"

හෙලන සුසුමටත් වඩා නෙත් කෙවිනි බරයිද මන්දා.. ඒත් කඳුලුවලට මුකුත් ඔප්පුකරගන්න බෑ.. අඩුම තරමේ උන්ගේ අයිතියවත්...

කාලයක්, මේ රැල්ල එනකම් බලන් ඉන්න වෙරළ වගේ මාත් උඹ එනකම් බලාන උන්නා.. ඔය ආදරේ ගාව තුරුල්වෙන්න... පන්සලක් වගේ උඹ ගාව ඇතිවෙනකම් බවුන් වඩන්න.. අපේම කියල තව්තිසාවකට යන්න...

ඒත් උඹ ඒ රැල්ල වගේ ඇවිදින් වැලි කැටෙන් කැටේ මගෙ වෙරලෙන් අරන් ගිහිල්ල... අද මං උඹටම දියවෙච්ච ගෑනියෙක්...

"මට දරුවව නැතිකරන්න බෑ අසංක"

මගේ දියාරු ආත්මය, ඇදුම්කන හිතටත් හොරා කෑ ගහල කිව්වා..

ලියා එව්වේ - Dilan Dadevil (http://dilandadevil-poems.blogspot.com/)