වැව වටේම ඇවිද්ද…
"නිල් මානෙල් වලට මම ආසයි”
ඒ වචන අයෙමත් ඇහෙනවා වගේ.......
නුඹ මතක් කරලා මල් පුජා කළා
මල් ආසනේ මල් පිරිලා…....
සැනින් කොනක ඉදලාම මල් අස්කලා
මම පුජා කල මලත් කව්දෝ බින් එකට දැම්මා....
නැවුම් ආසනේ මගේ ලඟින්ම තවත් නිල් මානෙල් මල් ගොඩාක්
මම ඒකට අතගහල... පස්සට වෙනකොටයි දැක්කේ ඒ නුඹ විත්තිය.....
දෙවියනේ...!!!
දෙවියනේ...!!!
බුදු හමුදුරුවෝ ඉදිරියේ දෙවියන්ට අඩගැහිල්ලත් හරියට මගේ මල විසිවෙලා ගිහින් නුඹේ මල පූජ උනා වගේ...
ඔහු විවාහය ගිවිස ගෙන මුලින්ම ඈ සමඟ මාළිගාවට ඇවිත්...
දැනගෙනම මාත් මෙතැනට ආවට හිතුවෙ නෑ මෙහෙම නුඹ පූජා කළ මලටම මටත් අත ගහන්න වෙයි කියලා....
ලියා එව්වේ - අහිංසකී (http://ahinsaki.blogspot.com/)
