පිළිතුරක්

අපි නො ලියූ කවි වලට කුමට හඬමුද
නැවුම් කවියක් ලියමු, හැඟුම් දෙමි මම
මං ගැනම නුඹ ලියන කුරුටු කවි වල
පද අරුත් පසඳින්න ඉඩ දෙන්න මට,

නුඹ ලියන පද සොයා වෙහෙස වෙන හිත
මගේ සිතැඟි ලෙස නැතිව විඳවනවා මම
පද වැලේ එළිසමය වෙන්න බැරිවාට
නුඹට පෙම් කරණ මම ලියමි කවි පද

කවි හිතට පෙම් කරණ කිවිඳියයි මම,
කවි හැඟුම් සගවනවා රුදුරු ඔය හිත,
මට හොරෙන් නුඹ ලියපු ප්‍රේම කවි වල
බොඳ අකුරු පුරාවට හිඳින්නෙත් මම

නිදි නැතිව කවි ලියන නුඹේ පනිහිඳ
තෙතක් නැති කවි ලියන රුදුරු ඔය හිත
මගේ පෙම් කවට ඉඩ නුදුන් පන්හිඳ
සොඳුරු කවියෙක් වෙන්න ඔබට සිත නැත,



ලියා එව්වේ - සුදු හංසි (http://kaveej.blogspot.com/)

සිරිමත ගැමුණුව

සිරිමත ගැමුණුව
අපි මහජනතාව
සර්කස් වැඩ හොඳ හැටි දත්
තනි කකුලෙන් පාපුවරු තරණය කර
ජනේලවල දෙ අතින් එල්ලෙන
පේලි සීයකට වුණත් ගාල් වන
එළු ‍රැළකි අපි
මේ මහජනතාව

දුක් නොවන් සිරිමත
ඔබ බැබළිය යුතුය තුටින්
කන්තෝරු නම් මොනවාද
පයින් වුව යා හැකි නොව
ඩීසල් ලීටරයක් බීගත් විට
අපි මහජනතාව
සියලු සර්කස් දත්

දුන්නක් මෙන් සිරුර නවමි
කොන්දොස්තර උතුමාණනි
යන්න මැදින් ටිකට් කඩන්
මාරු සල්ලි මක් වෙනවද
තියා ගන්න තියා ගන්න
අපි වාගෙද ඔය මහතුන්
සාධාරණ අයම නොවෙද

කොච්චර නම් වැඩ ඇතිවද

සිරිමත ගැමුණුව
පිසදාගන් ඔය කඳුළැලි
පපුව පලා ඩීසල් දෙමි
ඇඬුවෝතින් ඔයා ඔහොම

අපි මේ මහජනාතාවනෙ
එළු ගාලක් තරම් වටින


ලියා එව්වේ - කාංචනා අමිලානි (www.thinkland.net)

ඇයි උඔට ඉන්නෙ

“මොකද බන් කරන්නේ?”

“පොතක් කියවනවා”

“අපෝ බන්. මේ මහ රෑ මලක් කඩාගෙන ඉන්නෙ නැතුව පොත් කියවන්න? උඹට පිස්සු”

“මල ඉවරයි බන්. එදා අපි දෙන්න කතා කර කර ඉද්දි උඹ ආවනෙ. මම කිව්ව ආයෙ මාත් එකක් කතා කරන්නත් එපා පංති එන්නත් එපා කියල. ඒක දුර දිග ගිහින් වැඩේ ඉවර කලා”

“උඹ හරකෙක්. එච්චර ලස්සන, ඉගෙන ගන්න පුලුවන්, ඩීසන්ට් කෙල්ලෙක් කොහෙන් හොයන්නද”

“ඒක එහෙම තමා. ඒකි පව් බන්. ඒකිට මට වඩා හොඳ කොල්ලෙක් හොයාගන්න පුලුවන්”

“උඹට පිස්සුම තමා. මට එදා උඹල දෙන්න කතා කර කර ඉද්දි ඊරිසියාවෙ බෑ. මම ප්‍රර්ථනා කලා මටත් උඹේ වගේ පට්ට කෙල්ලෙක් සෙට් වෙන්න කියල”

“ඇයි උඹට ඉන්නෙ”

ලියා එව්වේ - isuru71 (http://isuru71.wordpress.com)

එම්බා බම්බලපිටිය

චපල අව් ‍රැල්ලකින් වැසුණු
එම්බා බම්බලපිටිය
කහ ඉරි මත ඇඳි මිරිඟුව මකනු
තොප මහා නරුමයෙකි
අපිව වතුර සොයන්නම
පොළඹවන

අත් අල්ලා එහා පැත්තට
බය වැඩි නම් අතැඟිලි අල්ලනු
බය වැඩිම නම් බඳ වටා අත දමනු

එම්බා බම්බලපිටිය
එම්. සීයේ වතුර බෝතල ඇත
කහ ඉරේ බොරු මිරිඟුවට
අපි පයින් ගසන්නෙමු
ලජ්ජා වනු ! ලජ්ජා වනු !
ඕනෑම නම් අපි පොප්කෝන් ගමු
තොල කට තෙමෙන්න වතුර බොමු

එම්බා බම්බලපිටිය

මේ ඉර බෑගයේ දමා ගනු
අර රතු බොත්තම ඔබා
වැසි මැෂිම ක්‍රියා කරවනු

අලුත් ඔඩෙල් කුඩයේ අලි යටින්
හොඬවැල යටින්
එකට වෙළී
අපි පාර පනිමු
අර පිස්සු කහ ඉරෙන්
අපිට විතරක්
රතුවට පෙනෙන


ලියා එව්වේ - කාංචනා අමිලානි (http://www.thinkland.net/)

පුංචි ගෙඹි පැටව්

උදේ ඉදන් වැටුණු මහ වැස්ස අපේ හමුවට බාධාවක් උනේ නැහැ. කඳුකර පාරේ ඔයාගේ
අතේ එල්ලීගෙන ඇවිදන් යෑම මට හැමදාමත් සුන්දර අත්දැකීමක්. අපි ඇවිදන් ගියේ
කඳු මුදුනේ තියෙන සුන්දර මිටියාවතට.. කහ මල් වලින් වැහුණු කොළපාට තණ
නිල්ලේ වාඩි වෙලා මුමුනන්න.

තවතින්න.. අර... බලන්න..

තෙත් මාවතේ එක් තැනක පේලිය පැනගෙන එක චූටි ගෙඹි පැටව් ටිකක්.

ම‍ට ඊළඟ ආත්මේ මේ වගේ නිදහසේ පැන පැන යන ගෙඹි පැටියෙක් වෙන්න ඔනි..

සෙන්ටිමීටරයක් තරම් පොඩි ඒ පැටව් දිහා බලන් ඉන්න ගමන් ඔයා කීවා..

මාත් එහෙනම් ගෙම්බියෙක් වෙනවා...

අපිව පහුකරන් ගිය මොන්ටේරෝ රිය වංගුවෙන් හැරිලා නොපෙනී යද්දි.. මියගිය
අසරණ ගෙඹි පැටවුන් දිහා බලාගෙන ඔයා ලොකු හුස්මක් ගත්තා.

ලියා එව්වේ - සුදු හංසී (http://kaveej.blogspot.com/)

මැයි පලවෙනිදාට පසු දිනය...

හැමවෙලේම සිස්ටම් එක වෙනස් කරන්න විවිධ මගුල් නටන අපි අධිරාජ්‍යවාදයටත් එරෙහිවෙලා ලංකාවේ ක්‍රිකට් තහනම් කරන්න කියලා පෙත්සම් ගහනකොට අපි සිස්ටම් එක ඇතුලේ ඉන්න ගමන් ඒක පෙරලන්න මාන බලද්දි මනුස්සකම මාකට් එකොනොමි එක ඇතුලේ ගොඩදාන්නේ බෑ! කියන එක එන්න කලින් අපි අනික් මනුස්සයාට කරන උදව් එයාගෙන් ආයි බලාපොරොත්තු වෙන්න නැතුව එයාගෙන් වෙන අයට ඒ දේ වෙන්න දිරිගැන්වුවොත් අපි එකිනෙකාට උදව් කරන සමාජයක් ඇතිවෙයි කියලා හිතුවත් හැමෝම අවංක වෙන ඒ වගේ සමාජයක් ගැන අපිට බලාපොරොත්තු තියාගන්න බැ කියලා හිතන එක හරියට නිකං සිරසට බනින උන්දැලා කියන බයිලා පිලිගන්න ගමන් සුපර් ස්ටාර් බලනවා වගේ නේද කියලා හිතෙද්දි විලියම් කැතරීන් එක්ක හනිමූන් ගියානේ ආයුබෝං.....


ලියා එව්වේ - හේත්තුහාමි (http://heththuhami.blogspot.com/)

අඹ ගෙඩියක හැඩය වෙච්ච

දකින දකින මිනිහ අතේ

බැඳලා ඔරලෝසු ඇතේ

එක වෙලාව නොපෙන්වතේ

කියලම දුක තිබුනෙ හිතේ

අදින් පස්සේ ඒවා මතේ

එක වෙලාව දුවනු ඇතේ

වෙනුවෙන් අප හටම සෙතේ

වෙබ් සයිටුත් දාලා ඇතේ

අකුණු පවා වැදිල ඇතේ

කහටක් නැති වුනත් හිතේ

මේ වදනුත් ලියමි පොතේ

මින් මතු මේ පොළොව මතේ

හැමෝම සිනා සෙනු ඇතේ

උන්ගෙ එකම ප්‍රශ්නෙ හිතේ

දැන් නැතිවෙල ගිහින් ඇතේ

බඩු මිල අහසේ වැදුනත්

තුන් වේලට කන්න නැතත්

ලෝකය කනපිට ගැසුනත්

වෙලාව හරියටම ඇතේ

සන්තෝසය පිරිල හිතේ

(සමහර අය හිනා වෙන්නෙ

ඔච්චමට කියලත් හිතේ)

ඒ නම් ඉරිසියාව මයිහිතේ



හරිම වෙලාව ඇත අතේ

අනේ ඉතින් වෙනද වගේ

අපි

වෙලාවටම වැඩ කරනව ඕයි!

ලියා එව්වේ - හුළං

අනේ ඇයි බං පුතේ මේ........... ?

“අනේ බං පොඩි එකෝ.........

උඹට අහවල් දේකින් අඩුවක්ද? මොකද්ද බං මේ වෙනකම් බලන් ඉන්නේ?

අපි දෙන්නා ගැනවත් හිතුවද?

උඹට එහෙම දෙයක් වෙනවට වඩා හොඳයි මටයි තාත්තාටයි වෙන එක. එහෙම දෙයක් වුනාට පස්සේ අපි ඉඳලා පලක් තියේද?

උඹට එහා උඹේ යාළුමිත්‍රයෝ. උනුත් කටක් ඇරලා කිසි දෝසයක් නැතුං උඹට ඔය නම කියනවානේ.

ඇයි පුතේ, උඹට අපි පොඩි කාලේ දාපු නම ඔච්චරටම අසෝබනයි කියලා හිතිලද මෙහෙම නමක් දාගත්තේ?

උඹ නං අයියාගේ අහලකින්වත් තියන්න පුළුවන් ‍පුතයෙක් නෙමෙයි. කනමොදයා වගේ බීගෙන............. මේ විදිහට ගියොත් උඹ නමකුත් දාගෙන වෙනකම් බලන් ඉන්න එක, ඉෂ්ට වෙනවා වැඩිකල් නොයාම.

වෙනකන් බලාගෙන ඉන්න
මගේ මරණය

තුහ් විතරක් මොකටද මගේ කට”.

ලියා එව්වේ - රන්දිල් (http://ranrandil.blogspot.com/)

නුඹ මම

"ජීවන මං පෙත මලින් සැදී ගිය යුගයක නොව අප හමු වූයේ
කටු කොහොලින් පිරි කලල් වියේ මා තනිව මියෙද්දිය හමුවූයේ.."

මට නුඹව හමුවුනේ ජීවිතේ හුඟාක් අඳුරු යුගයක..
බලාපොරොත්තු විරහිතව ගෙවුණු කල්ප කාලාන්තරයකට පස්සේ
මගේ ජීවිතේ සුන්දර හීනවලින් පුරවපු නුඹට මම හුඟාක් ආදරෙයි..
නුඹ කීවෙ මම නුඹව සම්පූර්ණ කලා කියලා.
මගෙ නපුරුකම් දරාගෙන
මාව පුංචි දරුවෙක් වගෙ පරිස්සමට අතින් අල්ලගෙන
මේ තරම් දුරක් ගෙනාවේ නුඹ..
ඒත් අපි බිඳුනා...
මට නුඹ අහිමි වුනා...
නුඹ ඈතට ගිහින්...
මං අතරමන් වෙලා...
හයක් හතරක් නොදන්න නොදරුවෙකු තරම්ම මම අද අසරණයි.
කියන්න මට..
""මැණික්.... මම ළඟ ඉන්නවා..."" කියලා
මගේ අත තදකරලා අල්ලගෙන ආපහු
කණට කොඳුරන්නේ කවද්ද..........?

ලියා එව්වේ - නිල් අහස

නොලිව් ගීතය..

ඇයට තියෙන්නෙ ඉතාම ලස්සන දෑසක්. මම ඒ දෑසට ආදරේ වුණේ නොදැනුවත්වම.
ඒත්…
ඇය කවදාවත් මගේ වෙන්නෙ නැහැ. ඒ නිසාම මම වෙනත් තැන් වල හිත අලවන්න සෑහෙන උත්සාහයක් ගත්තා...
ඒ හැම එකක්ම ඇයටත් කිව්වා ඇයව ඉරිසියා කරවන්න…….
ඇයත් මට ආදරෙයිද දැන ගන්න.....
මම තවම ඒක දන්නෑ.
සුපුරුදු පරිදි අද උදෙත් අපි මුණ ගැහුනා. මම ඇයට පේන්න වෙනත් ගෑනු ළමෙක් දිහා උනන්දුවෙන් බලලා 'ලස්සනයි' කිව්ව. ඈ හිනා වුණා.

'මට අද කෑම නැහැ…..අම්මට සනීප නැහැනෙ' 

බසයේදි මම කිව්වා.
ඇය තිගැස්සුනා.
කතා නැතිව ඇගේ කෑම පාර්සලය බෑගයෙන් අරන් මට දුන්නා. අපේ ඇස් හමුවුණා.
ආදරය කියන්නේ ‘අයි ලව් යූ’ කියනවට නෙවෙයි කියල මට තේරුණා.

ලියා එව්වේ - ගීත්

නැවත උපන් යශෝදරා...

තබන තබන පය පියුමන් පිපෙනු ඇති
සිනහ නගන සොඳ මුව මල් සුවඳ ඇති
නිල් ඉඳුවර දෙනෙතත් මට අගේ ඇති
යශෝධරාවට මා හිත දැනෙනු ඇති

කළුවන් කෙස් කළඹ නිම් නැති සුළඟ වැදී
තාලෙට පැද්දේවි යස රස හැඟුම් දිදී
සිනිදු නළල සඳරැස් වැද දිදුලද්දී
මගේ දෙතොල් සිඹීවි රූ සඳ ලද්දී

රන්වන් රුසිරු රූ සිරුරඟ නලවන්නී
මගෙ සිහිනෙට හොරෙන්ම නූඹ ළංවෙන්නී
නුඹ නැතිවිට පාළුව හිත වපුරන්නී
මගේ ලෝකය සඳ එළියෙන් නාවන්නී

පුංචි හිතට ‍මගේ ආලය තේරෙන්නයි
ආයෙත් විගසින්ම මා වෙත ලංවෙන්නයි
රෝස කොපුලෙ උණුසුම මට විඳගන්නයි
මගේ සඳට කිරි පැනියෙන් උතුරන්නයි

හැමදාමත් හිතේ ලැගුම්ගත්ත... පුංචි නෙළුමක් වගේ යශෝධරාවට, සුබම සුබ උපන් දිනයක් වේවා...!

ලියා එව්වේ - ප්‍රසන්න කරුණාරත්න (http://prasanna86k.wordpress.com/)

"ස්වාධීන අපි"

"මොනවද ඔය කරන්නෙ.... නිදාගන්න යන්නෙ නැද්ද...? වැඩක් නැත්නම් ගිහින් නිදාගන්න"

මට ඕනෙ විදියට වැඩ කරන දවසක්...

කවදාවත් ඒ දවස උදා වෙන එකක් නෑ කියලයි මට හිතෙන්නෙ...

මොකද අපිට කොච්චර නිදහස කියනදේ ලැබුනත් අපි වැඩ කරන්නෙ අනෙක් අයට ඕනෙ විදියට නිසයි.
ජීවිතේ ඉපදුනු දවසෙ ඉදන්ම අනෙක් අයට ඕනෙ විදියට වැඩ කරනව නම් ඇත්තටම අපි ගෙවන ජීවිතේ අපේද වෙනත් කෙනෙකුගෙද?

රහතන් වහන්සේල හරි බුදු හාමුදුරුවොන්ට හරි විතරක් වෙන්න ඇති එහෙම නැතුව ජීවත් වෙන්න ලැබුණේ...

කොල්ලන්ට කෙල්ලන්ට බල්ලන්ට ඕනෙ විදියට ජීවත් වෙලා මට නම් ඇති වෙලා තියෙන්නෙ.

"මේ... තවම නිදි නැද්දදදද...?"

අපොයි!... මම යනව නිදාගන්න...

හෙට උදේ සිටවත් 'මම' , "මම"ම වෙන්න පතමින්....

ලියා එව්වේ - සහෝදරයා (http://sahodaraya.blogspot.com)

මරු වැයික්කිය හෙවත් Area No One

පොපියන තොලුත් ගැටෙමින්
සැලෙන හඬ නෙමේ ඒ
පිට පුරා උණුසුම්
ප්‍රථම හාදුවෙහි පහස
මට දැනී
ගුණ වැනී

සිතපුරා විඳින රස
සියොළඟම හිරිවැටී
උච්චතම මොහොත ළඟ
හුජ්ජ පොදකින් තෙමී
විසුරුවා හැරුනි

කුඩේ කලු කුඩේ කුඩු
හිටි තැනුත් සින්නවී
මුදු පොලු පහස යස
පිට පලාගෙන
පපුවටම වැදී

සිහිනයේ ඇහැරී
සිසාරා වටපිට
හුරුබුහුටි කුටියක තනිව
අප වැනිමවුන් සමඟ
"අපේම ලොවක අපි
පෙම් කෙරුම ඇරඹී"
මට කෙඳිරි ගෑවී

රෝමියෝ, ජුලියට්
පණ හිටන් දීලා
මේව නම් මොනවද
එකෙකුත් කොහෙන් කියලා
එහෙයි නොකියමුද සිතුනි?

පත්තරෙත් දාලා
ටීවී එකෙ දැක්කා
අපේ සෙල්ලම්
අපිත් තරු ඇඬුනි

කාකි සිරි විඳිමින්
ජාතකය කියමින්
එකින් එක
විටින් විට
ගනිමු පොලු සොඳුරී

ලියා එව්වේ - තිළිණ මධුශංඛ (http://www.sondurusithuwam.blogspot.com/)

හෙටත් වැස්සලු...

ඉස්සරම කාලේක මම වැස්සේ තෙමුනේ හරියට කල්ප කාලයකට වැහි වහින්නේ නෑ වගේ.
එතකොට ඒ වැස්සේ තෙමෙන්න මාත් එක්ක එකතු උනු තවත් කෙනෙක් හිටියා.

සීතලම සීතල දවස් වල උනත් අපි දෙන්නා අත් අල්ලගෙන පාර පුරා වචනයක්වත් නොකියා මේ වැස්සේම තෙමුණා.

සමහර දවස් වලට තෙමිලා ගෙදර ආවම බැනුම් අහගෙන උනත් මගේ කොණ්ඩේ වේලුවෙත් එයා.
හෙට වහිනවද කියල කලින් දවසේම weather report බලන්නේ පහුවෙනිදාට කුඩයක් අරන් යන්න.

දිගට තිබුණු කොණ්ඩෙත් කපලා දැම්මා තෙමුණොත් වේලන්න වෙයි කියලා.
අන්තිමට මට එපා උනේ ඔහු විතරක්ම නෙමෙයි. වැස්සත් මට එපා උනා.

අද වෙනකොට වැස්ස එක්ක මම තරහා වෙලා.

ඔන්න හෙටත් වහිනවා කියල news වලට කියනවා ඇහුණා.

හයියෝ....

ලියා එව්වේ - Il mondo di una povera pazza (http://burubabe.blogspot.com)

දෙයියො තමයි දන්නෙ...

අපි කතා කරන ඒව ඔයා ලියල තියා ගන්නවද?
නෑ.ඇයි?
එහෙනම් කොහොමද ඔහොම මතක තියා ගන්නෙ?
මතක හිටිනව. ඉබේ
මාර ඔලුවක්නෙ..!
හ්ම්
පාඩම් කරන ඒවත් ඔහොම මතක හිටිය නං මෙලහකට මම දොස්තර කෙනෙක්
ඒක ඇත්ත. එහෙනම් ඉස්සෙල්ලම ඔපරේශන් කරයි මාව.
හ්ම්
කොතනද ඉස්සෙල්ලම ඔපරේශන් කරන්නෙ?
හදවත
කපල අයින් කරනවද?
නෑ. කපල මම ඉන්නවද කියල බලනව
ඉන්නවනම්
තිබ්බ විදිහටම මහනව
තව අය හිටියොත් ඒ අයව අයින් කරනවද?
අපෝ නෑ. එක එක්කෙනා අයින් කර කර ඉන්නෙ නෑ මම
මුලු හදවතම ගලවල විසි කරල දානව
එතකොට මම මැරෙයි නෙ
ඉතිං
කමක් නැද්ද?
එතකොට මමත් මැරෙයි
අම්මෝ..! මේකද මේ ආදරේ කියන්නෙ..?
මන්ද.. දෙයියො තමයි දන්නෙ....

ලියා එව්වේ - ධනංජි පෙරේරා

නික්ම යෑම

මම ඔයා දිහා බලන් හිටියා. ඔයා පොඩි එකෙක් වගේ නවත්තන්න බැරි රළත් එක්ක පොර බැදුවා..
“ඔයා හැමදාම ආදරේ කලේ නොලැබෙන දේවල් වලට”
මට එහෙම කියන්න හිතුනත් මං එහෙම නොකීවේ ඔයාට රිද්දන්න බැරි හින්දයි........
රළත් එක්ක ඔට්ටු වෙලා මහන්සි වුන ඔයා මං ලගට ආවා...
“අපි අයිස් ක්‍රිම් කමුද?”
මම “හා අපි කමු” කියන්නත් කලින් ඔයා අයිස් ක්‍රිම් ගේන්න දිව්වා... ඔයා ඇතට යනවා දකිද්දී මගේ හිත ගැස්සුනා...
මම ඔයාව දාලා යනවා...
කදුළු කැටයක් මට ඔයාව නොපෙන්වන්න උත්සහයක් ගත්තා...
කෑගහලා අඩන්න හිතුනත් කදුළු වලට එන්න නොදී හිර කරගත්තා....
මම ඔයාව දාලා එන්න හැරුනේ
ඔය ඇස් ඉස්සරහ ඉදන් ඔයාව දාලා යනවා කියන්න බැරි නිසා..

ලියා එව්වේ - වරුණි (http://akikaruhitha.blogspot.com)

G 2 H

“එයාට ඒක ඉරිදා වුණාට මට අවුරුදු 6ක් බං“

දන්නා අඳුරන කෙනෙක්ගෙන් ලියමනක් ඇවිත් මූණු පොතේ...

ඉස්සර හැමදාම නෙට් එකට ගිය ගමන් “ගුඩ් මෝ(ර්)නින්“ message එක එන්නේ මෙයාගෙන්. ඊට පස්සේ පොඩි එකාගේ ඉඳන් ලොකු එකාට වෙනකම් එක එක ජාතියේ කථා.... Cutter එකක්, සිරාවටම. ඒත් ඉතින් අපි දෙන්නගේ කථා අපිම අහන් ඉන්නවා. මේකි මගෙන් බැනුම් අහලා තියෙන වාර අනන්තයි... මගේ දුකත් අහන් හිටි වාර අප්‍රමාණයි...

Code එකක හිරවෙලා ඉද්දි, “බුහ්“ කියලා වයර් දිගේ එවන්නේ ඒකි ආවා/ඉන්නවා කියලා කියන්න. හරියට “සහයට ඩැනී“ වගේ. තාමත් ඇහැට දැකලා නැතිවුණාට දොර දෙකෙන් මේක පිස්සු කෝච්චියක්.

ඉතින්, හැමදාම ඔය සතුට ළඟ තියාගනින්! ඔව්, දැන් දුකින් හිටියා ඇති!!!

ලියා එව්වේ - අංජන ජයවීර (http://www.anjana-j.com)

අපි (දෙදෙන)

හපන්න ඔට්ටු නෑ
කිචි කරන්නත් බෑ
හරි හරී.......
කොට්ට උර පැත්තක
ඇදේ සීට් තවත් පැත්තක
හිනාව නවතාගන්නට බැරි දඟකාරි
මහා හයියෙන් හිනාවෙනවා...
මගේ දරදඬු උරපතට එක පාරටම වාරු වුනු ඈ මුහුණට එබුණා...
හරිම ලෙංගතුයී ඇස් පොපියනවා...
මොනවදෝ හොයනවා
එ මත මම කිමිදුණා
හිස කෙස් එහා මෙහා ඇගේ සිහින් ඉඟ වටා අත දුවනවා
තවත් ඈ මා දිහා බලන් ඉන්නවා.....
දෙතොල් හීනියට වෙව්ලනවා
මහා හයියෙන් ළැම ඉහළට පහළට ගැහෙනවා
ජිවිතේ අවසන් මොහොත සේ දැනී ඈ ළයට තදකරන් මුවා සිපගත්තා මතකයි
කාලය ගෙවෙන්නට ඇති....අපි අපේ වෙන්නට මොහොතකට කලියෙන්
දුරකතනය නාද උණා
ඇදි වස්ත්‍රයක් සොයගත නොහී දුරකතනය ගත් ඈ විමතියේන් මා දෙස බැලුවා...

"......"

ලියා එව්වේ - අහිංසකි  (http://ahinsaki.blogspot.com/)