සීයා

දුම්රිය කොටුව සිට මොරටුව බලා ධාවනය වෙමින් තිබුණි. එහි එක් අංගනයක හතර පස් දෙනෙකුට වඩා නොසිටියෙමු. කොනක ශාන්ත පෙනුමින් යුතු සීයා කෙනෙකු වාඩි වී සිටියේය. ඔහු නැගිටවිත් කීපදෙනෙකුගෙන්ම මුදල් ඉල්ලා සිටියත් කවුරුවත් ඔහුට මුදල් නොදුන්හ. කාර්යාලයට යාමටයි ගෙදර ඒමටයි හැර මා අතේද එතරම් මුදලක් නොතිබුණු බැවින් මාද බිම බලා ගතිමි.

දුම්රිය වේගයෙන් මුහුදු බඩ මාර්ගය දිගේ ඇදී යයි. මාද සුපුරුදු පරිදි මුහුද දෙසට හැරී එදෙස බලා සිටියෙමි.

එක් තත්පරයකට මාගේ දෑස් හිඟන සීයා ලඟ නතර විය. එම සීයා තම කදුඵු පිස දමමින් හඬනායුරු දුටුවෙමි. මා කොල්ලුපිටිය දුම්රියපොලෙන් බසින්නට පෙර අතේ තිබුණු සොච්චම ඔහු අතට දී ඔහු දිහා නොබලාම බැස ගියෙමි.

ලියා එව්වේ - තරුනිසළයි (http://gsdesilva.blogspot.com/)

පිචෑර් බැලිල්ල..

"සීයේ සීයේ ටවුමේ මාර පිචෑර් එකක් ඇවිල්ල අන්න.. අපි යමුකො බලන්ට."

"අනේ බං කොලුවො මේ වයසට මං කොහොමෙයි ඔය පිචෑර් බලන්නේ... ඔය කවි බණක්
අහලා තොරණක් කාරිය බලාගෙන ඉන්නවා මිසක."

"අනේ සීයේ. මේ කථාවේ තියෙන්නේ තනියම කැලේ ඉන්න ගෑණූ ළමයෙක් ගැනනේ."

“කාරිනෑ.."

"මහා වඳුරු රංචුවකුත් ඉන්නවාලු ඒ ගෑණු ළමයගේ තනියට."

"හ්ම්."

"ඒ වඳුරු රංචුවේ නායක වඳුරෙකුත් ඉන්නවා. හරියට අර නලපාන ජාතකේ වගේ."

"හ්ම්…"

"ඒ කට්ටිය එකතුවෙලා හරි හරි වැඩ කරනවාලු සීයේ.."

"හ්ම්.. හ්ම්..."

"වැඩේ කියන්නේ සීයෙ ඒ ගෑණූ ළමයා පිචෑර් එක ඉවර වෙනකම්ම ඇඳන් ඉන්නෙ පොඩිම
පොඩි රෙදි පටි කෑල්ලක් විතරයිලු.."

"එහෙනං යමංකෝ කොලුවෝ. කාලෙකින් වඳුරු රැලක් දැක්කෙත් නෑ නොවැ...”


ලියා එව්වේ - අමිල ගම්මුදලි