එවිට මට යන්තම් අවුරුදු දාහතරයි, ඇයත් මගේ වයසේමයි.
අපි මුනගැසුනේ පංසලේ පවත්වපු උපකාරක පන්තියේදි.
ඇය අපිට ඉංග්රීසි සහ සිංහල උගන්වපු සර්ගේ දුව.
ආදරය මෙන්න මෙහෙමයි.
මට කියල දුන්නෙ ඇය.
පන්තියේදි අපි ඇස්වලින් කතා කලා.
සඳක් වගේ ලස්සන ඇගේ මුහුනේ මැවෙන්නෙ ලස්සන හිනාවක්.
පහුගිය මාසයෙම ඇය පන්ති ආවෙ නැහැ.
ඇයි එයා පන්ති ආවෙ නැත්තෙ.
අන්තිමටම ආපු දවසෙ ඇය මට ආපහු එන්නෙ නෑ කියලා ගියේ නැහැ.
බැරිම තැන ඇයගේ හොඳම මිතුරියගෙන් ඇහුවා.
“ඇයි එයා පන්ති එන්නෙ නැත්තෙ..?”
එයා හිනාවෙනවා.
මම ආයෙත් ඇහුවා. “ඇයි එයා එන්නෙ නැත්තෙ..?”
"එයා ලොකු වෙලා"
"මොකක්..?"
"එයා ලොකු වෙලා"
"මොකක්ද මචන් ලොකු වෙනවා කියන්නෙ..?"
මම මගේ යාළුවාගෙන් ඇහුවා.
ලියා එව්වේ - දුමී (http://dhumee.blogspot.com)