රේල් පීලි

රේල් පීලි දිහා හුඟ වෙලාවක් බලාගෙන හිටිය නිසා මට ඒවා පෙනුනේ බොඳ වෙලා. හරියට එකතු වෙලා වගේ. ලොකු කලබලයකින් මගේ වටේට ලෝකය කැරකුනා. කෝච්චි ආවා. ගියා. සෙනඟ ඒවාට නැග්ගා. බැස්සා. ඈත යකඩ කටකින් මොන මොනවාදෝ කිව්වා. මට කිසිම දෙයක් ඇහුනේ නැහැ. පෙනුනෙත් නැහැ. ඊට වැඩිය කලබලයක් මගේ හිත ඇතුලේ පෙරලුනා.

ඈ ආයෙත් මගේ ළඟ හිටගෙන ඉන්න බව මට ඉබේම වගේ දැනුනා. මං උන්නු බංකුව පිටිපස්සෙන්.

“ඇයි?”

මම ඔලුව නොහරවාම ඇහුවා.

“ආයෙත් සැරයක් මූණ බලන්න. අන්තිම සැරේට.” ඈ ඇහෙන නෑහෙන ගානට කිව්වා. කෝච්චියක් ඇගේ හඬ උදුරා ගත්තා.

මම රේල් පීලි දිහා බලාගෙනම හිටියා.

ඈ ටික වෙලාවකින් යන්න ගිය බව මට දැනුනා.



ලියා එව්වේ - මලිති (http://sahaspiyawara.blogspot.com.au)

කඳුළු

“ලොකු අය වැටුනේ නැතිවත් අඬනවද අම්මා?”

“ඇයි මගේ පුතා එහෙම ඇහුවේ?”

“අම්මා ජනේලෙන් එලිය බලාගෙන අඬනවානේ .. ඉතින් අම්මා වැටුනේ නැහැනේ ”

“අම්මා ඇඬුවේ නැහැනේ පුතා.. නිකම් වැස්ස දිහා බලාගෙන හිටියානේ”

“වහින එක ගැන අම්මාට දුකද? ඒකද අම්මා අඬන්නේ? ”

“ම්ම්.. නෑ පැටියෝ..”

“අම්මා එපා කියද්දී මම තෙමෙන්න ගිය එකටද? ඔන්න මම ආයෙත් යන්නේ නැහැ! ” 

“නෑ.. නෑ!”

“එහෙනම් මගේ බෝට්ටුව ගහගෙන ගිය එකටද අම්මා අඬන්නේ? අයියෝ අපි තව එකක් හදමු!”

“....!”

“එහෙනම් අර කුරුළු පැටව් තෙමෙන එකටද අම්මාට දුක? අර අපි උදේ පාන් කෑලි දුන්නේ ...”

“ඔව්.. පුතේ, අම්මට ඒකට තමයි දුක හිතුනේ ... අම්මා ආයෙත් අඬන්නේ නැහැ හොඳේ"



ලියා එව්වේ - මලිති (http://sahaspiyawara.blogspot.com.au)

ක්ලියෝපැට්රා

“මෙහෙම.. මේ ඇලේට.. ඔයාගේ දිහා බලන් ඉන්නකොට මට කතාවක් මතක් වෙනවා..”

“කතාවක්!!.. කියන්නකෝ..!!”

“ක්ලියෝපැට්රාටත් දිග නහයක් තිබ්බා ලු නේ..”

“ ‘ත්’ කියන්නේ.. තව කාටද දිග නහයක් තිබ්බේ?”

“නෑ.... මේ.. මං කියන්නේ... ක්ලියෝපැට්රා ට දිග නහයක් තිබ්බා නේ..”

“ඉතින්?”

“ඉතින් ජුලියස් සීසර් ඒ නහයට වහ වැටිලාලු හිටියේ..”

“නෑ?”

“නෑ.. නෙමෙයි ඔව්!.. රාජධානි පවා පවරලා දෙන තරමේ පිස්සුවෙන්ලු හිටියේ..”

“ඔයාට කිව්වද?”

“නැහැ.. මට දැන් තේරෙනවා සීසර්ට පිස්සු හැදුනු විදිහ.. ඒකයි”

“ඒ කොහොමද?”

“මටත් දැන් ටිකක් පිස්සු වගේ..”

“වෙනදා තිබ්බාට වැඩිය?”

“ඔව්.. නිකම් රාජධානිය පවරලා දෙන්න හිතෙනවා..”

“කොයි රාජධානියද?”

“අන්න.. අන්න... ඒක නෙමෙයිනේ අහන්න ඕන.. කාටද කියලානේ!”

“මම දන්නවනේ කාටද කියලා..”

“කාටද?”

“ක්ලියෝපැට්රාට!”



ලියා එව්වේ - මලිති (http://sahaspiyawara.blogspot.com.au)

කෝපි

කෝපිහලේ ජනේලෙන් එළියේ තියෙන ගහේ කහ ගැහුණු කොළ තව ඉතිරිවෙලා තියෙන්නේ අහුරයි. ඉඳහිට එන තද හුළං රැල්ලකට ගහ එයිනුත් එක කොළය බැගින් දන් දෙනවා. එක සීරුවට වහින වැස්සේම මිනිස්සු ඉක්මන් ගමනින් ඒ මේ අත යනවා. කෝපි කෝප්පෙන් නඟින දුම් රැල්ල බොහෝම නිර්භීතව ටික දුරක් පාවෙලා ජනේලේ හරියේදී අතුරුදහන් වෙනවා. දෙන්නෙකුට එක කෝපි කෝප්පයයි. හවුලට නෙමෙයි.. මම කෝපි නොබොන නිසා.

“You don’t drink coffee?” අපේ ඇනවුම ගත්තු ගෑනු ළමයා හිනාවෙලා මගෙන් ඇහුවා. “It’ll warm you up!” ඇගේ පෙරැත්තය නිසා නැඟුණු සිනහව අතරින් මා එය ප්‍රතික්ෂේප කළා.

“It’s Ok..” මගේ කර වටා වැටුණු ඔහුගේ බාහුවේ උණුහුම මට දැනුණා. “I’ll keep her warm!”

ලියා එව්වේ - මලිති විජේසේකර (http://sahaspiyawara.blogspot.com.au)

A sunset for two

can I please order
a sunset for two?
with a sliver of crescent moon
and a sprinkling of stars- thank you,
some pickled orange clouds?
and a platter of white mist?

oh, also a lonesome beach,
the sandy- pebbly kind
just as to make sure
that the sunset’ll be worthwhile

and a special shooting star
by the end of the meal?
just to make a wish
to sign off the deal?

but please hold the sadness
none of the tears too
for this’ll be a party
from where all dreams come true

a very special sunset
a sunset for two

ලියා එව්වේ - මලිති (http://sathsihina.blogspot.com/)

අදිසි සෙනෙහස

ඉතින් කෙලෙසක උවම් සොයමිද
දැනෙන නොදැනෙන...

පෙනෙන, නොපෙනෙන..

හිමි, අහිමි.. මට නුඹේ සෙනෙහස

නිසල තුරුපෙළ සැලූ පවනකි
දිවා අහසක දිලෙන තරුවකි
දහස් හඬ මැද ඇසුණු සුසුමකි
හදේ බිතු මත ඇඳුණු පැතුමකි

විලක ගැඹරක සැඟවී නෙළුමකි
අහස් තල මත තැවරී පැහැයකි
සියොත් රාවෙක සියුම් තනුවකි
අතීතෙන් එන මතක සුවඳකි

අඳුරු නුබ තල විදුලි එළියකි
මලක පෙති මත බඹර පහසකි
සුනිල කඳුරක පිපුණ බුබුලකි
බවෙන් බවයට පුරුදු සුසුමකි

නිදන නෙතුමත ඇඳුනු සිහිනෙකි
අකල් වැසි මැද නැවුම් සුවඳකි
වියළි කතරක දැනුනු පවසකි
නොසිතු මොහොතක දැනුනු සතුටකි

කුමුදු පෙතිමත තරිඳු එළියකි
කුණාටුව මැද නිසල පහනකි
සැඩ කිරණ මැද සිහිල් සෙවනකි
නෙතට නොපෙනෙන නොබිඳී බැඳුමකි

ලියා එව්වේ - මලිති (http://sathsihina.blogspot.com/)

100 words for you, of you

To savour, to treasure,

But to never experience

To rely, to confide

But to never talk

To long for, to desire

But to never touch

To amuse, to laugh with

But to never bore

To strain, to wait for

But to never reach

To overwhelm, to annoy

But to never clash

To dream of, to imagine

But to never see

To puzzle, to tease

But to never taunt

To wonder, to muse

But to never know

To applaud, to support

But to never witness

To feel, to understand

But to never find

To adore, to love

But to never have


ලියා එව්වේ - මලිති (http://sathsihina.blogspot.com/)

නුඹ මම

ඊයේ අද නැති, හෙටක් හිමි නැති... සියක් වදනින් කියා නිම්නැති ... කතාවකි මේ...

හීන අහුරක් දෑත ගුලිකර
හිත් ඉමේ පියමනින්නේ නුඹ
නුඹට හිමි නැති මටද හිමි නැති
ලොවක ලස්සන දකින්නෙමි මම

බිඳෙන උපදින හැඟුම් අද්දර
සොඳුරු ඉසිඹුව මවන්නේ නුඹ
ඇඟිලි තුඩු අග පිපෙනවා මෙනි
මුදු සිහින රඟ විඳින්නෙමි මම

හදවතේ ඉරි තැළුණු සලකුණු
සෙමෙන් පිරිමැද මකන්නේ නුඹ
දෑත නොපොවන දුරක සිටියත්
නුඹේ සුසුම් සුව සිඹීන්නෙමි මම

කඩ ඉරෙන් ඇඳි සිතුවමක් සේ
සිතේ ගැඹරක ඇඳෙන්නේ නුඹ
පාට හැඩතල පුරනු නොහැකිව
සසැලෙමින් නිති හඬන්නෙමි මම

අවර අහසක නුහුරු දවසක
පුර සඳක් සේ පිපෙන්නේ නුඹ
සිහිනයට වැඩි හැබෑවට අඩු
මිරිඟුවට පෙම් කරන්නෙමි මම

ලියා එව්වේ - මලිති (http://sathsihina.blogspot.com/)