ලොස්ට් අයිඩෙන්ටිටි!

මම ජනප්‍රිය මනුස්සයෙක් නෙවෙයි. ඉස්කෝලෙදිවත්, ක්ලාස්වලදිවත්, කැම්පස් එකේදිවත්, රස්සාවට ආවමවත් මම විශේෂ කෙනෙක් වුණේ නෑ. බෝඩිමේ යාළුවත්, වෘත්තීය යාළුවො කීපදෙනෙකුත් ඇරුණම මට වෙන යාළුවොත් නෑ.

.........................

ඒත් මට ඒ නොහැකියාවට එහා ගිය කැපෑසිටියක් තියෙන බව මම දැනගෙන හිටිය. ඒ නිසාම මම දැන් වීරයෙක්... සුපර් හීරෝ කෙනෙක්... කවුරුත් මම කියන එකට එහා කතා කරන්න ආවෙ නෑ. මම කතා කරන්න ගත්තම ඔය හාල්පාරුවෙක් දෙන්නෙක් ඇරුණම වෙන කවුරුත් කටගහගෙන එන්නෙත් නෑ. ඒ නිසාම මට දැන් යාළුවො ගොඩයි. මම දැන් කණ්ඩායම් ගොඩක ඇක්ට්ව් මෙම්බර් කෙනෙක්... තව...


.........................

“උඹ තාම ඇහැරලද? වෙලාව පාන්දර 2.00යි. ඕකෙන් ලොගවුට් වෙලා ලයිට් නිවල බුදියගනිංකො.. වැඩ ඇරිල ආ වෙලේ ඉඳන් සෝෂල් නෙට්වර්ක්...”



ලියා එව්වේ - hare :-)

ආ... ඒව එදාට විතරයි

ඔන්න එකමත් එක රටක හිටිය සුනිලුයි කමලුයි කියල යාළුවෝ දෙන්නෙනෙක්.

දෙන්න ගජ යාළුවො. දෙන්නගෙම රස්සාවල් වුණත් හවුලෙ තමයි වුණේ.

ඔන්න ඉතිං ඔය හවුල් අවුලක් නිසා දෙන්න තරහ වුණා. එදා ඉඳන් දෙන්න මූණවත් බැළුවෙ නෑ සෑහෙන්න කාලෙකින්.

පහුගිය සිංහල අවුරුද්දට දෙන්න ආයෙමත් බදාගෙන වැළඳගෙන යාළු වුණා. අවුරුදු දවස් දෙකේම හොඳට බිව්වා.

අවුරුද්ද පහු වුණා විතරයි මෙන්න දෙන්න ආයෙත් තරහ වෙලා.

කමල්‍ සුනිල්ට ආපු බිස්නස් එකක් හිමීට උස්සලා. ඒකට ආයෙත් දෙන්න තරහ වෙලා.

ඕක ගැන පැත්තක හිටපු අමල් ඇහුව කමල්ගෙන්.

අයියෝ... අවුරුද්දට ඉතිං තරහ මරහ තියාගන්න හොඳ නෑනේ මල්ලි... ඒ වුණාට අවුරුද්දෙන් පස්සෙ ආයෙත් බිස්නස් කරන්න එපැයි.

කමල් ඇඟට පතට නොදැනී කිව්වා.


ලියා එව්වේ - hare :-) (http://www.hartstuff.com/)

නම් තැබීම...

මේ කතාවේ පසුබිම, අවරුදු 35 කට විතර ඉස්සර බණ්ඩාරවෙල. ඒ කාලේ මං වගේ ලංගම ඉංජිනේරු අංශෙ වැඩ කොරපු, මං ඇප්රෙන්ටිස් ෂිප් එක කොරපු තැනින්ම අවුට් වෙච්ච, අපේ සෙට් එකක් ගෙදරක බෝර්ඩ් වෙලා හිටිය. ගෙදර හිටියේ, ගෙදර අයිතිකාර අම්මයි එයාගේ තරුණ වයසෙ දුවල හතර දෙනයි. ගෙදර හිටිය ස්ත්‍රී පරාණ පහට අරුන් දාල තිබුන නම්...

(1) අම්ම = මහානාම (ගෘහ මුලිකය නිසා)
(2) ලොකු දුව = බද්දිය (ගෙදර කුස්සිය ඉන් චාර්ජ්. කොටින්ම බත් දීම)
(3) දෙවෙනි දුව = කොණ්ඩඥ්ඥ (දිග කොණ්ඩයක් තිබූ නිසා)
(4) තෙවැනි දුව = අස්සජි (පෝනි ටේල් එක නිසා)
(5) බාලම දුව = වප්ප (පොඩි පහේ වපරයක් තිබූ නිසා)



ලියා එව්වේ - Observer (http://observer-nireekshaka-observer.blogspot.com)

අනේ අපිටත් කොම්පියුටරයක්..

ලොක්කට වෙනසක් කරන්න හිතිල එක එක්කෙනාව කැ‍ඳවනව පුද්ගලික සම්මුඛ සාකච්ඡා වලට.
සෙක්ෂන් එකේ සෙට් එකම තම තමන්ගෙ වාරෙදි අළුත් කොම්පියුටරයක් ඉල්ලලා. දැන් මගේ වාරය.

“අනුෂ්ක අයියත් අළුත් කොම්පියුටරයක් ඕනෙ කියල කියන්න ඕන හරිනේ...?”

නංගි කෙනෙක්ගෙ ඉල්ලීමක්.
මට ගෙදර ඉන්ටර්නෙට් තියෙනව වුණාට මුන් සේරම මේල් චෙක් කිරීම්, බුකියෙ රේස් දැමීම් සහ අනිත් සියළු දේ කරන්නෙ සෙක්ෂන් යන්තරේ වෙනුවෙන් මරාගෙන. ඇත්තටම දවසකට ලියුම් 5-6ක් ටයිප් කරනව ඇරුණම ඒකෙන් වෙන වැඩෙත් එච්චරයි. ටෙන්ඩර් ගුලි ගිලල ගත්තු ලියුම් ගහන යන්තර නිසා ඉන්ටර්නෙට් වැඩේට ප්‍රමාණවත් මදි.
..................
මම ලොක්ක ඉදිරියෙ ඉඳගත්තා. ලොක්ක ප්‍රශ්ණ අහල ඉවර වුණාම දාගත්ත හිනාවක්.

“සර් අපටත් අළුත් කොම්පියුටරයක් තියෙනවනම් හොඳයි”

 ලියා එව්වේ -  h (http://living.hartstuff.com/)