පෙරේරා අයියා

අපේ හිටියා පෙරේරා කියලා.
බුවා හෙන හොඳ එකා.
කොයි තරම් හිත හොඳද කියනවා නම්, මිනිහා අතහිත දෙන්නේම වයසක ඇන්ටිලාට.
මේ තත්වය කොයි තරම් දුර දිග ගියාද කියනවා නම් මිනිසා අවසානේ කසාද බැන්දෙත් බුවාගේ අම්මටත් වඩා අවුරුදු 10විතර වයස කෙනෙක්.

ඔන්න අපිත් මඟුලට ගියාය කියමුකෝ,
ඩාන්සින් ෆ්ලෝඑකේ කස්ටිය නටනවා..,

ඒ අස්සේ එකෙක් සිරා කෑල්ලක් දිහා බලාගෙන අත්පුඩි ගහනවා..,
මම හෙමීට කිට්ටු කලා බුවා ගාවට
සිරා කෑල්ලනේ බන් කවුද දන්නේ නෑනේ..?

ඌ මා දිහා ටිකක් වෙලා බලාගෙන ඉඳලා අත්පුඩි ගහන්න පටන් ගත්තා..,

ඒ අපේ අම්ම බන්..!

එතකොට මේ අපේ එකා බැඳලා ඉන්නේ..?
ආ ඒ අපේ ආච්චි..!

කොල්ලා හිනා වෙලා මා එක්කලා කිව්ව.



ලියා එව්වේ - ලිෂාන් පුවක්ඕවිට (http://lishwish.blogspot.com/)

මංගල ඇරයුම් පත

මුහුදු වෙරළ අයිනේ.. ඔයයි මායි.. වැටකෙයිය මුලක් උඩ වාඩි වෙලා

මගේ අතේ තිබුනේ ඇරයුම් පතක්.. ඔව් ඒ ඔයාගෙ මංගල උත්සවයට.

ඔයා මේක දෙන්නද මට එන්න කිව්වෙ ?

අපි ආයෙ මෙහෙම කවදාවත් හම්බෙන්නෙන් නැහනේ. ඒකයි අයේශ්.

ඇයි මේක එතකොට ?

ඇයි ඔයා එන්නෙ නැද්ද මගේ වෙඩින් එකට ?

මම කොහොමද එන්නේ ?

ඇයි ඔයා ආස නැද්ද මම මනමාලියක් වෙලා ඉන්නව බලන්න ?

ඒ මුහුනේ තිබුනේ ප්‍රශ්නාර්ථයක්ද ? පසු තැවීමක්ද ?

ආසයි. ඒත් වෙන කෙනෙක්ගෙ නෙමෙයි. මගේ.

ඔයාට මාව දැන් අයිති වෙන්නෙ නැහ අයේශ්.. ඔයා පරක්කු උනා වැඩියි. ඒත් ඔයා එන්න මගේ වෙඩින් එකට.

පසුව ලියමි : තව මාස කීපයකින් වෙන සිදුවීමක්.


ලියා එව්වේ - පිස්සා පළාමල්ල (http://palaamalla.blogspot.com/)