There is a place where the side-walk ends...

Here I stand before the side walk ends
Coz I’m lost when the street begins
The steps we took on the days we spent
It gets harder, even the smiles we held

Pale white light and the street light post
The cloudless sky and the long lost roads
The art we saw, in those homeless dogs
It gets longer, even the lonesome walk

I will walk with you, beneath the side walk route
I will stand by you, when it’s the twilight doom
Though the absence makes this ruthless gloom
I will take your hand, before the sun leaves blooms

Written by : Dilan Dhananjaya (http://dilandadevil-poems.blogspot.com/ )

100 words for you, of you

To savour, to treasure,

But to never experience

To rely, to confide

But to never talk

To long for, to desire

But to never touch

To amuse, to laugh with

But to never bore

To strain, to wait for

But to never reach

To overwhelm, to annoy

But to never clash

To dream of, to imagine

But to never see

To puzzle, to tease

But to never taunt

To wonder, to muse

But to never know

To applaud, to support

But to never witness

To feel, to understand

But to never find

To adore, to love

But to never have


ලියා එව්වේ - මලිති (http://sathsihina.blogspot.com/)

අපේ කැදැල්ල..

එකදිගට වැටුණු පුංචි පුංචි මල් වැසි නිසාවෙන් මළානික වෙලා තිබුනු දෙවල් වලට පණ ඇවිල්ලා...වස්සනය උදා උණා............!!!
වස්සනේ තරමක් දරුණු වෙනකොට වැව්තාල්ලටම හිමීට වතුර දානකොට වාන් දොරටු ක්‍රමක් ක්‍රමයෙන් විව්ර්‍ත කළා...
එය දරාගත නොහැකිව මැලි උණු නුඹේ මූණ මොහොතකින් අතුරුදන් උනා.......
වාන් දොරටු හැර තැබුවේ අපි වෙනුවෙන් වඟ දැනගත්ත නුඹේ සතුට නිම් හිම් නැතිව ගියා..........
මං බලන් හිටියේ ඒ සතුට....
නිතර මා ළඟ සැරි සරන්නට නුඹ හුරු උනේ ඉබේටම.....
මට මගේ වී ඉන්න, සංසාරේ පතා ආ ලෙස නුඹත් එක්කම පියවර මනින්නට මට හැකි උනේ වස්සානය නිසාවෙනි පුංචි මල් පෙති හිමින් හිමින් පීදුනා.
අපි දෙමව්පියන් කරලා වැව පිටාර ගැලුවා…
වස්සනය එහෙමයී..............!!!

ලියා එව්වේ - අහිංසකී (http://www.ahinsaki.blogspot.com/)

හීනෙකට නමක් දෙන්න බැහැ!

හීනෙකින් සැබෑ ලෝකයට ඇද වැටෙනවට වඩා හීනයේම ජීවත් වෙන එක හරිම ලේසියි... හීනෙකදී ඒ වගේ දේවල් හිතෙන එකත් ටිකක් පුදුමයි, අඩුවෙන් කිවුවොත්... හීනෙකදී දාර්ශනික අදහස් පහළ වෙන්න පුළුවන්ද? මගෙන් අහන්න එපා මම දන්නේ නැහැ. තාම හීනේ ඉවර නැහැ...

හීනෙකදී සීතල දැනෙන්න පුළුවන්ද? සීතල කොයි තරම්ද කියනවා නම් ඇට මිදුළු වලටත් කාවැදිලා පිච්චෙනවා. ඔන්න මගේ ඉස්සරහම, සීතල ගැන වගක් නැතුව හිටගෙන ඉන්නවා, ඈ... "සීතලයි"... මම කිවුවා...

"හදවත ආදරයෙන් උණුසුම් නම් හීතල දැනෙන්නේ නැහැ"... ඈ කියනවා, හිනාවෙවී...

ඇගේ මූණ හීනෙකදිත් ඒ තරමටම ලස්සනට පේනවද... මට හිතුනා. ඈ තාමත් හිනාවෙනවා... ඈ හිනාවෙලා හිනාවෙලා මොනවද කිවුවා... ඒත් ඒ කියපු දේ අහගන්න කලින් මම මැරුණා...

ලියා එව්වේ - හිපියා  ( http://hippiesjournal.blogspot.com/ )

(ගෑණු) පිරිමිකම.

මේ...!
ඇයි...?
මොකෝ අපි එක්ක කතානැත්තේ..? අපි කලුද..?
නෑ..! අලුපාටයි..!
ඔයාට මාව දැනෙනවද..?
නෑ. මගේ හදවත ගලක් වෙලානෙව.
හ්ම්ම් ඒකත් එහෙමද..?
මගේ ළඟ තියෙනවා සැනසිල්ලක්..! ඕනෙද?
"හා..!"
මා එක්ක බුදියන්න වේවි.
ඒ මොකටද..?
සැනසිල්ල ගන්න.
බුදියගත්තම මොන සැනසිල්ලක්ද?
එහෙනං..?
කළකිරීම් රොත්තක් එක්ක වෛරයක් එනවනෙව..!
එහෙනං මොකද කරන්නේ අපි..?
මොනා කරන්නද.., වෙන්වෙමු.. .
වෙන්වෙන්න අපි එකතුවෙලා හිටියැයි..?
එහෙනං බුදියගන්න හැදුවෙ මා එක්ක..?
ඒ ඔහේට සැනසිල්ල දෙන්නනෙව..!
බොරුකාරයා.!
වල්ගෑණි..!
වල්ගෑණි..? තෝනෙ බොල මා එක්ක නිදිවදින්න හැදුවෙ..?
මම නිදිවදින්න හැදුවේ තොට සැනසිල්ල දෙන්න නෙව..!
එහෙනං මට වල්ගෑණි කියන්නේ..?
මට තෝ එක්ක බුදියන්න නොලැබුණු හින්දා..!
ඔන්න පැන්න..!
දැං කියහං කවුද වල්කං කොලේ..?
තෝද ..?
මම ද..?

ලියා එව්වේ - ලිෂාන් පුවක්ඕවිට(http://lishwish.blogspot.com)

ප්‍රේමය..

වසන්තයම නොවුනී.
හිරු පහන් කල දින සොදුරුවිය.
වෙනසක් තිබුනා නම් ඒ ඔබව මුණගැසීම පමණකි.
ඉන් එහාට හිස්ය.
කාලය ගෙවී ගියේ මදකුදු වෙනසක් නැතිවමය
පිටුවෙන් පිටුවට දළ රූප සටහන් තිබුනා මතකය.
එහෙත් ඒ මොනවාදැයි මතක නැත....
දිනය නිමා වීමට තවත් හෝරා කිහිපයකි..
සියල්ල සමාන්‍යය උවද හිත නම් එතනමය......
නුඹ සොදුරු දසුනකි…. පන්සලක් බෝධියක් තරම්ම නිසසලය…
හිත නිවන සුළුය.
ආසා කළෙමි නුඹ ලඟ රැදෙන්නට ,... දැවටෙන්නට
"මොකුත්ම කියන්න එපා තව ටිකක් ළං වෙන්න
මගේ උරහිසේ ඔලුව රදවගෙන ඇස් පියාගන්න"
හිත නැවතුනු තරමක්
හුස්ම එකින් එක පැටළුනු තරමක් ...
“ඇයි” අසන්නට ඉතිරි වුයේ එපමණක් පමණි...
පන්සලත් එක්ක ඇවිල්ල රහත් උණාද?
හැදින ගත්තෙමි “ප්‍රේමය”

ලියා එව්වේ - අහිංසකී (http://ahinsaki.blogspot.com/)

හුදකලාව

ඈතින් ඇසෙනා සියුම් ගී හඩ
මා සිතට ජීවිතයේ අමිහිරිම වූ මතකයකට මග පාදයි
පෙර දිනයන්හි මා සිහින ලෝකයන්ට ගෙන ගිය ඒ ගී හඩ
අද ඉතා අසුන්දරවූ මතකයක් ගොඩගන්නට සැරසෙයි
ජීවිතයේ බොහෝදේ කියාදුන්
හුදෙක් භෞතික දේකෙරෙහි පමනක් ආලය කල මා
ඉන් මුදවා බොහෝදේ ගැන සිතන්නට හුරුකොට
මා ජීවිතය වෙනස් කල ඔබ

මගේ අසීමිත ආදරය ලබාගත් ඔබ
යලිත් මා දිවිය නොසිතූ සේ උඩු යටිකුරු කොට ඇත
වසර ගනනක් පෙරුම්පිරූ
දිනය උදාවූ පසු ඔබ මා අතැර ගොස් ඇත
වසර ගනනක් සිතමින් පතමින්
 ඔබ වටා ගෙතූ ඒ මගේ ජීවිත කතාව
ඔබත් මමත් ඒක්වූ දා
දුෂ්ටයා ලෙස පැමිනි බීමත් රියදුරු තැන අතින් වෙනස් විය !!

ලියා එව්වේ - සහෝදරයා (http://sahodaraya.blogspot.com/)

මම ඔබේ දෑසින්

ගෙදර සීනුව වදිනවා...

සති ගාණක‍ට සැරයක් දකින එයා ඇවිත් ඉස්සරහා හාන්සි පුටුවේ වාඩිත් වෙලා...

තෙත කොණ්ඩේ පිහිදාමින්ම මම එයා ළගම ප්ලාස්ටික් පුටුවේ වාඩිඋනා.

"මට ‍මොනාද ගෙනාවේ...." කියලා වෙනදා වගේ අද නෑහුවේ මොකුත් එපා කියලා මමම කිව්වනේ...

"ඉතිං..."

"ඔන්න බෑග් එකේ ඔයාට පොතක් ඇති"

සුමන ආලෝකබණ්ඩාරගේ පෑළවිය.. බුක් මාර්ක් එක තිබ්බ තැනට ඉබේම පොත පෙරළුනා..

ඔහු දකින මම, පිටු අතර මට හිනාවෙනවා..

"මම දන්නවා මේ ඔයා නෙවෙයි කියලා... සමහර විට මට ඔයා විදියට පෙන්නේ නැතුව ඇති.. කවදාහරි දවසක මං ඔයාව ඔයා විදියට අඳින්නම්.. අඩු තරමේ උත්සහයක් දරන්නම්"

ආත්ම ගණන් නොවුනට මාස ගාණක් පරණ ආදරේ මගේ හිත ඇතුලේ අළුත් වුනුබව දැනුනද රෝමියෝට?

ලියා එව්වේ - මලී (http://abnormalminds.blogspot.com/)

මල් නෙලීම..

යාළු කරගැනීමේ සංග්‍රාමයක් ආයෙත්.
සාම නියෝජිත දුරකථනය. පාළුව මකන්න යන්තරේ සින්දුවක්. ස්කිට්සෝ...

:-)

ම්හු.. සද්ද නෑ...

Me itin mama eka aran ennam. Vihiluwatane ba kiwwe…
මල් නෙලන්න පන්සල් නොයන්න ජයම ගන්න කොඩිය ගන්න...
Mata epa oyage kehelmal. Oyama thiyaganna. Mama nidi.

Apo oya napuru welane.
දුරකථනෙන් නිවන් යන්න මහ පාරෙන් ඉවත් වෙන්න
Ehema thamai. Anith aya mata salakana widhiyata thamai mamath anith ayata salakanne.

Itin mama oyata hodata salakanawane
පොළොව එක්ක තරහ වෙන්න ආකාසේ මුදුනටම යන්න
Hapo ow thawa naththan. Me wada node nidagannawada?

Mama nathuwa oyata wena kauru wada dennada? Tikak katha karamu…

සින්දුව ඉවර වුණත් පිළිතුරක් ආවා...

:-)

ලියා එව්වේ - h (http://living.hartstuff.com/)

වනචරයා

රැල්ලේ ගෝසාව හිතේ ගෝසාවට වඩා වැඩි වුවත් ඇයව දකින්නේ සය මසකට පසු නිසා හිත ඇතුලේ මේ දිනවල වාරකන්ය.

ගොඩක් වෙලාද ඇවිල්ලා..?

ඔව් පැයක් විතර වෙනවා..!

සුදූ හොඳ කාලෙකින් නේද අපිව අපට හම්බු උනේ..?

ඔව් නේන්නම්..!

ඈ යලිදු මා උරහිසේ ය.
වෙනදා එන දහඩිය සුවඳ වෙනුවට එන සැන්ට් සුවඳත්, මා සැමදා ආශාකල සිංහල වදන් මැදට ඉංගිරිසි අකුරු කෑලී පැමිණීමත් හිතට දුන්නේ මහා දුකකි.

Baby?

හ්ම්ම්..?

අපි කාලෙකින් නේ හමුවුනේ සුදූ..?

ඔව්, ඔව්, ඒක හරි…

soo… ඔයාට මොකද හිතෙන්නේ මේ වෙලාව ගැන..?

ඔයාට හිතෙන දේම තමා සුදූ..!

චික් විතරක් වනචරයා..!

එන්න එපා ඕවාට..!

මම කෑ ගහනවා..!!

Helpppppppppp..!!!

මට දෙවියන් සිහි විය..! නොදෝමකින්..!

ලියා එව්වේ - LishWish (http://lishwish.blogspot.com/)

නිහඬ පාලකයා

සත්‍ය ආදරය ඉදිරියේ රමණය යනු,
            "අපි කරමුද සුදූ ?"
                      කියා ඇසූ පමණින් කල හැක්කක් නොවේ.

මා එය උගත්තේ නුඹෙනි. මා තුල උපන් එම අදහස අවසන් වරට මියැදෙන්නේද නුඹ තුරුලේමය. "තුරුල" මා අපමණ විඳ ඇති මුත් කෙට්ටු නුඹගෙන් මෙතරම් පිරිපුන් තුරුලක් බළාපොරොත්තු නොවුනි. බෙලි දෙක හේතුවෙන් ඔලු දෙක එකිනෙක පරයා bond ගසාගෙන ඇත. මගේ තාප්පයක් වන් වූ සිරුරට ඔබේ කුඩා බිත්තිය තදවී ඇත. හුස්ම බිඳු, සර්ප හුස්ම ගැනුමක් මෙන් කන් පුරවයි. එකිනෙකාට තද වුනු නුඹද මාද හරහා කුමක් හෝ එනු යනු දැනේ. ඒ කුමක්දැයි සෙවීම මා සිතට උගහට මුත්, නුඹ අඩවන් දෑසින් ජීවිතයේ රස මේ යැයි රහසින් පවසයි.

මම උඹට ආදරෙයි!

ලියා එව්වේ මුචලින්ද (http://muchalindha.blogspot.com/)