පිළිතුරක්

අපි නො ලියූ කවි වලට කුමට හඬමුද
නැවුම් කවියක් ලියමු, හැඟුම් දෙමි මම
මං ගැනම නුඹ ලියන කුරුටු කවි වල
පද අරුත් පසඳින්න ඉඩ දෙන්න මට,

නුඹ ලියන පද සොයා වෙහෙස වෙන හිත
මගේ සිතැඟි ලෙස නැතිව විඳවනවා මම
පද වැලේ එළිසමය වෙන්න බැරිවාට
නුඹට පෙම් කරණ මම ලියමි කවි පද

කවි හිතට පෙම් කරණ කිවිඳියයි මම,
කවි හැඟුම් සගවනවා රුදුරු ඔය හිත,
මට හොරෙන් නුඹ ලියපු ප්‍රේම කවි වල
බොඳ අකුරු පුරාවට හිඳින්නෙත් මම

නිදි නැතිව කවි ලියන නුඹේ පනිහිඳ
තෙතක් නැති කවි ලියන රුදුරු ඔය හිත
මගේ පෙම් කවට ඉඩ නුදුන් පන්හිඳ
සොඳුරු කවියෙක් වෙන්න ඔබට සිත නැත,



ලියා එව්වේ - සුදු හංසි (http://kaveej.blogspot.com/)

ද කවිය!

ලෝකෙම ප්‍රසිද්ධ මහා ප්‍රාඥයෙක් කවියක් ලිව්වා.

ඒක හරිම සංකීර්ණයි. බැලූ බැල්මට නිකංම නිකං නොගැලපෙන වචන ගොඩක් විතරක් වුණාට ඒ කවි පේලි අතර හිතාගන්න බැරි ගැඹුරක් තිබුණා.

හැමෝම කවිය ගලපගන්න උත්සාහ කලා. කවිය ගැන එක එක මත හැමදාම එක එක විචාරකයො ලිව්වා.

“ඒක බොහොම හොඳ කවියක්.”

පත්තර වලින් ඒ කවියෙ කෑල්ලෙන් කෑල්ල වර්ණනා කලා. ඒ වුණාට ඒ ටක්කෙටම විශ්වාසෙ පිට නෙවෙයි. කාටවත් කවිය තේරිල තිබුණෙ නෑ. ඒත් හැමෝම ඒක ගැන හොඳ කිව්වා.

සති කීපයක් වෙරිමතින් හිටපු ප්‍රාඥයා එකපාරම ඇහැරුණා. මිනිහ දැක්ක හැමෝම තමන් ගැන කියවන්න අරන් විත්තිය. මිනිහ බැලුවා කවිය දිහා...

“අහ්... මේකෙ අර්ථය තේරෙන්න උවමනාම වචන පේලිය මම ලියල නෑනේ...”



ලියා එව්වේ - hare :-) (http://living.hartstuff.com/)

ජීවිතය දු‍ටුවෙමි ඇගෙන් මා...

යට ගියාව ඇයි
මතක නැතුවද
කඳුලක් වෙලා
නුඹ ගිලිහුනා…

දහස් වර ඒ
හෙලූ සුසුමන්
නිහඬ ගුවනට
මුසු උනා…

මුලා වුනා මා
පමා උනා ඔබ
සොදුරු පැතුමන්
බොඳ වූවා…

කෙලෙසක හදන්නද
රිදුන මා හද
අරුමයකි ඔබට ඒ දුක
නොදැනුනා…

කිමද යලි මේ
මගේ ලොව වෙත
නිහඩ මා යලි
සෙලවුවා…

එනු එපා යලි
නෙතු අබියසට මා
හදේ දොරගුල්
දැමු වා…

කදුලු පිසලූ
දෑත මෙතුවක
වටී මට ඈ
‍රැකේවා…

ජීවිතය දු‍ටුවෙමි
ඇගෙන් මා
නොදනී ද ඔබ එය
දැනේ වා…

සිනා වෙන්නට
පාර පෙන්නු
ඇයයි මා සිත
දිනූ වා…

පතමි ඔබහට
සුභාශිංසන
තැනු ඒ ලොව
දිනේවා…

සදාදර ඈ
අගේ මට අන්
කාටවත් නෑ
වාසනා….

ලියා එව්වේ - දීපිකා කුමාරි (http://paatapaatasithiwili.blogspot.com/)

Definition නැති කවි...

ඔව්! මා ඒ සියල්ල පල කරමි...

කියවන උන් කියෙව්වාවෙ...

නොකිය‍වන උන් නොකියවපුවාවෙ...

මගේ කවියට ප්‍රසිද්ධ හැඩයක් නැත...

සමචතුරස්‍ර , වෘත්ත, ත්‍රිකෝණ තුලට මගේ කවි එබ්බවිය නොහැක..

කවිය හැඩයක් නැති වචන පෙලකි...

හැඩය ඒ තුලම වන වචන පෙලකි...

මම ඒවා යතුරු පුවරුවේ කොටා දමමි...

නිකංම නිකං බ්ලොගයක ඒවා නිකංම නිකං පල කර දමමි...

එකම සිතිවිල්ල වචන ගොඩකින් කියා මම එකම සිතිවිල්ලට කවි ගණනක් පබදිමි...

කවි රැසක් ලියාලමි...

නම් දැරූ කවියන් කියවා මා නොකියවන්න...

මගේ කවි ඇත්තේ මගේ හැඩයෙනි...

ඔව්...

මම මගේ මනෝ විකාර සියල්ල කවි කරමි...

කවියකු වීම ජීවිතේ තරම්ම අපහසු නැත...

කවිය‍ට definition නැත.

එබැවින් මටද පහසුවෙන් කවියකු විය හැක...

ලියා එව්වේ - h (http://living.hartstuff.com/)

මලට කියන කවි (වස් කවි)

බල්ලොත් එක්ක නිදි වැදලා හැදූ පුතා
කොල්ලෙක් සතුව ඇති කොලු කම නොමැති සතා
කෙල්ලෙක් එක්ක නිදියන්නට නොහැකි නිසා
නිදි වැදුනයි හැක් කරමින් ෆේස් බුකා

ගොඩ මඩ දෙකම උඹෙ නිරතුරු පිරිහීයන්
හිරු දුටු පිනි වගේ ගත සවි දියවීයන්
යහමින් නැතත් ඇති නැණ බල පිරිහීයන්
මා හැක් කෙරූ පරයට හෙන හත වැදියන්

යන යන තැනදි බොට නිරතුරු කෙලවීයන්
කරනා සියලු දේ නිරතුරු වැරදීයන්
පැණි හඳ කන්ට ගිය කල පවු පල දීයන්
එන භවයෙදිත් නපුන්සකව ඉපදීයන්

දුක සිතී පසුව ලියමි

අනේ එහෙම කිව්වත් මල පැනපු නිසා
අකේ පුමාරුව හින්දම විඳින දුකා
මලේ උඹට හොඳ නම් ඔය අමන් ක්‍රියා
මගේ එකවුන්ටෙක හැක් කර සැනසීයා...................

ලියා එව්වේ - ඉන්දික සුමනවීර

ඇඹලයෝ

කෑලි පින්තූර වටේ රවුම් ගහමින
comments දමමින් ලස්සනයි කියමින
සිතමින් සිටිය හැකි වෙත් නිදිවදිමින
දනන් සිටිති ජාලයේ sick ගහමින

ගෑණු ලියන කල බ්ලොගයේ බැඳි හාද
comments දමා නියමයි යැයි කීවාද?
follower වී පිරිවර වැඩි කරාවෙද?
අනෙකුන් කපා රජ වෙන්නට හැකි වේද?

අනේ දෙවියනේ උන්ට උනු වියෝයා
කරන්ට් පුළුස්සා buzz එකේ ගියෝයා
උදව් කරපු උන් අහකට දැමුවේයා
අවසන ඒකි අරුත් එක්ක ගියේයා

tweet ගසා “ලස්සන” යැයි පැවසුවෙද?
ඇගේ සියලු දේ retweet කෙරුවේද?
වටේ හිටපු උන් කින්ඩිය දැම්මේද?
තිත්ත මිදි නිසා හිවලා දිව්වේද?

හොඳට හැඩට යසට
හිඳ හැර ගිය පරට්ට

නාඩන් මචං නාඩන් මා විහිළු කලා
එන්නද ගොසින් හැර ගිය කෙල්ලන්ට තලා

ලියා එව්වේ - මුචලින්ද (http://muchalindha.blogspot.com/)

හයිකු කිහිපයක්

The Rose
The red blossom bends
and drips its dew to the ground.
Like a tear it falls
(Donna Brock)

රතු මලක් විකසිතව නැමී

පිණි බිංදු පොලව සිපගනී

කඳුළු බිඳු මෙන්

...........................................
Covered with the flowers,
Instantly I'd like to die
In this dream of ours!.
(Etsujin)

මලින් වැසී ගිය

අපේ මේ සිහිනය තුල

මියයන්න ආසයි

එක්වරම..

............................................
Green frog,
Is your body also
freshly painted?
(Ryunosuke Akutagawa)

කොල පාට ගෙම්බෝ

උඹේ ඇඟෙත්

තින්ත ගෑවේ දැන්ද?

.............................................
The old pond,
A frog jumps in:
Plop!
(Matsuo Bashô)

පැරණි පොකුණට

ගෙම්බෙකු පනී

"ප්ලොප්"

..............................................
මමයි දුම්රිය
ඇයි ඔබ පිපුණේ
රේල් පීල්ල උඩ
(බණ්ඩාර කේ විජේතුංග)

ලියා එව්වේ - ආගන්තුකයා (http://ambarox.blogspot.com)

නුඹ දික්තල මගේ...(මා කාලගෝල වී නම්, එකම එක් වතාවක්)

නෙතු අඳෝනා නැගුවා
මගේ ලය මත නුඹ හොවා මැවු
සිහින පොඩි බිඳුනා
නිල් දියවරත් හැඬුවා
වගතුවක් නැති ගොම්මනත්
මගෙ ආදරේ නුඹ හිමි නැතැයි කීවා

ඉමක් නැති අහසේ, ගණ වලා අතරින්
අනෝරා වැසි, කඩතුරා සිඳමින්
ජීවිතේ... සව්සියක් දුර මතකයන් සිඹිමින්
ඇද හැලෙයි... නෙතුකොනේ රැඳි කඳුලු පොදි පිසමින්

සොඳුරු කඩඉම්..
නිසල පුදසුන් ලෙසින් තනිවී
තිමිර සිතුවම්..
අසල සඳකැන්.... කෙමෙන් බොඳවේ..
ආලයේ.... සිනිඳු තැන්..
අද මෙසේ... සුසුම්වල පැටලී....
නිම් නොවූ........
ඒ නිමේෂය....... කිම මෙසේ මියැදී...

බිඟුසරෙන් මන්මත්වූ
වසන්තය අද බොඳවී
තරුවිමන් මැද තනිවූ
සරත් සඳ අද මියැදී
උන් අතින් ගෙන හිනැහී
නුඹ ගියත් ඉගිලී
නුඹ දික්තල මගේ
නුඹ දික්තල මගේ..
නුඹයි මගෙ ආදරේ..


ලියා එව්වේ - Dilan Dhananjaya (http://dilandadevil-poems.blogspot.com/ )

කඩඉමෙන් එහා

ඉගිලෙන්නට හිතයි
පියාපත් විහිදා
මේ ප්ලාස්ටික් සිහින වලින්
තව ටිකක් ඔබ්බට
මෝහයේ නිද්‍රාව
ගත වෙලා ගන්නට කලින්
එකම එක සැරයක්
ඔය දෑස් හැර බලන්න
රුදු වස්සානයෙන් සේදී ගිය
ඒ වසන්තය දිහා
තැලී පොඩිවී මියැදුනු
සමනල පියාපත් වල ගීතය
ඔහේ දෝංකාර දෙන හැටි
ගොම්මනේ විලාපයටත් උඩින්
මොකද මේක අපේ කථාවයි
සිතිජයෙන් එහා තනිවුණ
නූපන් ආත්ම වල
සිනහවෙන් වැසී ගිය
කඳුලු වල අඳෝනාවයි
නිම් නැති නිමේශයක
කළුම කළු යථාර්තය
නෙතින් නික්මී
පලා යන්නටත් මත්තෙන්
ගිම්හාන කටු ඇනුණු හදවතක
ඇදුම් කන පැතුම් පොදි
නෙක සුසුම්හී රැඳී
වියැකී යන්නටත් කලියෙන්
පුළුවන් නම් අහන් ඉන්න
එකම එක් වතාවක්
මොකද අපේ තනියට
අද නෑ තරු අහසවත්

ලියා එව්වේ - Dilan Dhananjaya (http://dilandadevil-poems.blogspot.com/ )

නුඹ මම

ඊයේ අද නැති, හෙටක් හිමි නැති... සියක් වදනින් කියා නිම්නැති ... කතාවකි මේ...

හීන අහුරක් දෑත ගුලිකර
හිත් ඉමේ පියමනින්නේ නුඹ
නුඹට හිමි නැති මටද හිමි නැති
ලොවක ලස්සන දකින්නෙමි මම

බිඳෙන උපදින හැඟුම් අද්දර
සොඳුරු ඉසිඹුව මවන්නේ නුඹ
ඇඟිලි තුඩු අග පිපෙනවා මෙනි
මුදු සිහින රඟ විඳින්නෙමි මම

හදවතේ ඉරි තැළුණු සලකුණු
සෙමෙන් පිරිමැද මකන්නේ නුඹ
දෑත නොපොවන දුරක සිටියත්
නුඹේ සුසුම් සුව සිඹීන්නෙමි මම

කඩ ඉරෙන් ඇඳි සිතුවමක් සේ
සිතේ ගැඹරක ඇඳෙන්නේ නුඹ
පාට හැඩතල පුරනු නොහැකිව
සසැලෙමින් නිති හඬන්නෙමි මම

අවර අහසක නුහුරු දවසක
පුර සඳක් සේ පිපෙන්නේ නුඹ
සිහිනයට වැඩි හැබෑවට අඩු
මිරිඟුවට පෙම් කරන්නෙමි මම

ලියා එව්වේ - මලිති (http://sathsihina.blogspot.com/)

එයයි මමයි හිතයි

“හිතෙනකොට එන්නයි

 හිතෙනකොට යන්නයි

 අම්බලමක් කියල හිතුවද මගේ හිත?”

    “මගෙන්ද අහන්නෙ?”

“නෑ.. ඔය මගේ කවියක්, ඕකට නිමිත්ත වුනේ ඉතින්..”

    “මොකටද?”

“ඔය සිතුවිල්ලට”

    “ඔයා මාව පටලවනව”

“අපෝ එක එක දේවල් පටලගන්නෙ බලාගෙන..”

    “ඉතින් ඔය සිතුවිල්ලට මූලික වුනේ මොකද්ද?”

“මගේ අතීත ප්‍රේමයක්”

    “ඇයි එයාට ගෙයක් තිබුනෙ නැද්ද?”

“තිබුන. ඒ වුණාට එයාගෙ හිතට ගෙයක් තිබුනෙ නෑ.”

    “ඉතින් එයාගෙ හිත කොහෙද හිටියෙ?”

“හැමතැනම..  කාලයක් මගේ හිතේ, ආයෙත් වෙන කෙනෙකුගෙ හිතේ.. ආපහු මගෙ හිතේ..”

    “එකපාරක් දාල ගියහම ඇයි ආපහු වැද්ද ගත්තෙ.”

“ආදරේ කළා ගොඩාක් මං...”

    “අමතක කරන්න තිබ්බෙ දාල ගියහම.”

“ඒක කවදාවත්ම කරන්න බැරි වුණා මට.”

    “ඒ ඇයි..?”

“ඒ මුරණ්ඩු හිතට මං තාමත් ආදරේ හින්ද.”

ලියා එව්වේ - ධනංජි පෙරේරා