ආඩම්බරකාර තාත්තා....

අපේ ලොකු පුතා මාර වැඩක් කලා... ලබන මාසේ ශිෂ්‍යත්ව විභාගේ නිසා එයා මහන්සිවෙලා වැඩ කරනවා.. ඉස්කෝලෙදි පහුගිය ප්‍රශ්ණ පත්තර වලට හොඳට ලකුණු අරගෙන තිබුනා...

මං ඇහැව්වා ඔය පොත්වල අග උත්තර තියනවා නේද කියලා... (මොකද මමත් ඔය ඉස්කෝලෙට නේ ගියේ...)

එයා ඔව් කිව්වා.. මං බිරිඳට කිව්වා ඒ උත්තර තියෙන කොලටික ගලවලා දාන්න කියලා...

මං කථාකරන අතරේ ලොකු පුතා වැඩක්... මං ඇහැව්වා මොනාද කරන්නේ කියලා... නැහැ තාත්ති මං මේ උත්තර තියෙන කොල ටික ස්ටේප්ලර් වලින්ම ගලවනවා කිව්වා... මං නිරැත්තරයි.... ටික වෙලාකින් එයා ගියා...බිරිඳ ආවා පුතා උත්තර කොල ටික ගලවලා දුන්නා කියාගෙන....

මට මං ගැන මාර දුකකුත්.... ලොකු පුතා ගැන මාර ආඩම්බරයකුත් ඇතිවුනා...

ලියා එව්වේ - බස්සා (http://jbasnayaka.blogspot.com/)

බෞද්ධකම..

"මචං ප්‍රාණඝාතය කියන්නේ දරුණුම අකුසලයක්..."
"මදුරුවෙක් මැරුවත් ඒකත් පවක්"
"මමනම් සතෙක් මරණවා තියා ඒ ගැන හිතන්නෙවත් නෑ...."
"සත්තු මරණවා දැකලා සතුටු වෙන එකත් ලොකු පවක්ලු... එක ආත්මෙක මාළු අල්ලන
සීන් එකකට සතුටු වෙලා බුදුහාමුදුරුවොන්ටත් හොඳ වෙන්නේ නැති හිසේ
කැක්කුමක් තිබුනලුනේ..."

දන්සැලට සෙට් වුන ගමන් තරඟෙට එක එකා බෞද්ධකම එලියට දානවා...

"අඩෝ උඹලට අද දවස මතකද..."
හදිස්සියේම රවියා කෑ ගහලා ඇහුවා...
"අද... අද දහ අටනේ..."
"ඔව්.. ඉතින්..."
"ඕකනේ කියන්නේ ***ලට මේ දවසත් අමතකයි කියන්නේ.... දහඅට තමයි යකෝ අර **යා මැරුවේ..."
"අම්ම ගහයි..."

සෙට් එකම මහ හයියෙන් ප්‍රීති ඝෝෂා කරන්ට ගත්තා...
සෙලිබ්‍රේට් කරන්ට බඩු මඳි හින්දා දෙන්නෙක් බඩු ගේන්ට ලයනල්ලගෙ ගෙදරට ගියා...


ලියා එව්වේ - පුතා (http://dubaiwattakka.blogspot.com/)

පැතිරීම......

විදේශ ගතව ‍රැකියාව කරන පුතු මවට දුරකථනයෙන් අමතයි.

පුතා:- අම්මා මට [හිස්තැනක්] හැදුනා.

මව:- (මොහොතක් කල්පනා කර)
අනේ පුතේ ගෙදරනම් එන්න එපා.

පුතා:- ඒ මොකෝ අම්මේ.

මව:- එපා කියන්නේ හැමෝගෙම හොදට මයෙ පුතේ.

පුතා:- ඒ කියන්නේ.

මව:- (නැවතත් කල්පනා කර)... උඹ ගෙදර ආවොත් ඕක උඹේ ගැනිටත් බෝ වෙයි. ගැනිගෙන් උඹේ මල්ලිට, මල්ලිගෙන් ගෙදර වැඩකාරිට, ඒකිගෙන් බොගේ තාත්තට, බොගේ තාත්තගෙන් මගේ නංගිට. මගේ නංගිගෙන් ඒකිගේ මිනිහට. උගෙන් මට. මගෙන් වත්තේ වැඩ කරන කොලුවට. උගෙන් උඹගේ නංගිට. අපෝයියි..... උඹේ නංගිට ඕක හැදුනා කියන්නේ. මුලු ගමටම හැදුනා වගේ තමයි......

ඒ නිසා මගේ බුදු පුතේ දෙයියන්ගේ නාමෙට උඹ ඔහේටම වෙලා හිටපන්. ගෙදරනම් එන්න එපා.........

ලියා එව්වේ - හසිත මදුශංක

ජීවිතේ සුන්දරද මෙතරම්...

ම්හ්... මෙතරම් සුවයක්...
හොර කෙල්ල...
වෙනදට මූන ලං කරද්දිත් ලැජ්ජාවෙන් ඇඹරෙන මගේ කෙල්ල කොහෙන්ද මෙහෙම ප්රංකශ හාදු දෙන්ට ඉගෙන ගත්තෙ ඈ...
ඔහ්... මෙච්චර උණුසුම් සුසුම් ඔය සීතල නහයෙන්...
ඇස්දෙක අරින්ටත් ලෝබයි මට...
ලෝකය මෙහෙමම මෙතැනම නැවතිලා තියෙනවානම් කොච්චර දෙයක්ද කියලා මට හිතුනා...
ජීවිතේ... සුන්දරද මෙතරම්...
කොහෙන්ද කොහෙන්ද මේ වැස්සක් පාත්වුනේ එක පාරට...
දී දී.... දීයන්ට වල් බල්ලා...
ඈ අම්මාගෙ කටහඬ නේද ඒ...
මල කෙලියයි අම්මා කොහොමද පාර්ක් එකට ආවේ...
එනවා මෙතැන ජරාව බීලා බිලා...
හොරිකඩ බල්ලෝ කට ලෙව කාල නෙවෙයි කටේ රීලා ගියත් ඔච්චරයි...
දොර ඇරගන්ටවත් සිහියක් නෑ...
බල්ලෝ...
වතුර බාල්දිය විසිකරලා ගේ ඇතුලට යන අම්මා කියවනවා හීනෙන් වගෙ ඇහුනා...

ලියා එව්වේ - පුතා (http://dubaiwattakka.blogspot.com/)