ඉදා උගුල්ලලා දාපන් මගෙ ඇස් දෙක...

උඹට ඔනේමනම්
මාව අමතක කරපන්
අමතකම කරපන්
ඒත් කමක් නැහැ මං තරහ නැහැ
මගේ දිහා බලන්නැතුව හිටපන්
බලන් නැතුවම හිටපන්
ඒත් කමක් නැහැ මං තරහ නැහැ
මාත් එක්ක කථානොකර හිටපන්
කතා නොකරම හිටපන්
ඒත් කමක් නැහැ මං තරහ නැහැ
මාත් එක්ක හිනානොවී හිටපන්
හිනා නොවීම හිටපන්
ඒත් කමක් නැහැ මං තරහ නැහැ
ඇති තරම් මාව අඩවපන්
ඒත් කමක් නැහැ මං තරහ නැහැ
ඇති තරම් මාව රිදවපන්
මට ජීවිතේ එපා කරවපන්
එපාම කරවපන්
ඒත් මට
උඹ දිහා බලන් නැතුව ඉන්න කියන්නනම් එපා
මට ඒක කොහොමවත් කරන්න බැහැ
ඊට වඩා හොදයි මගේ ඇස් දෙක උගුල්ලලා දැම්මනම්......
ඉදා උගුල්ලලා දාපන් මගෙ ඇස් දෙක......

ලියා එව්වේ - දසුන් මධුසංක (http://karumakkarayekugekadulu.blogspot.com/)

උඹ ඕනවට වඩා වැඩියි

මොන බංබුවක්ද.....

දැන් කතා හය හතක්ම ලියුවා.. ඒ ඔක්කොම වචන එකසිය පනහකටත් වැඩියි.

ආසාවෙන් ලියලා ගණන් කලාම නේද ඉතින් එකසිය ගානට තදවෙන්නේ..

බැරිම තැන විශේෂණ පද අයින් කලා, අර පද මේ පද හැමදේම අයින් කලා. ඕලෙවල් වල සාරාංශකරණය කලා වගේ කපලා දැම්මා වචන. ඒත් වචන දහය පහලොවකට වඩා අඩු කරගන්න බැරි උනා.. බැරිම තැන දමලා ගහලා නිකන් හිටියා...

''උඹ ඕනවට වඩා වැඩියි''

''කඩනවා තොගේ අත ආයි මුකුත්ම ලියන්න බැරි වෙන්න''

ඉස්කෝලේදි ප්‍රින්සිපල්ට පෙත්සං ගහලා අහුවෙලා කිව්වේ එහෙමයි.

මට හිතෙනවා දැන් ඒක ඇත්ත කියලා. මං ඕනවට වඩා වැඩියි, මගේ වැඩත් ඕනාවට වඩා වැඩියි. ලියන්න ගිහාම කෝච්චිය වගේ..

පොඩි දෙයක් ලියන්නම බැහැනේ..


ලියා එව්වේ - දසුන් මධුසංක