අම්මයි තාත්තයි මාව වැළඳගෙන මට සමු දුන්නෙ ඇස්වල කඳුළු පුරවගෙන. එයාල ජීවිත කාලයක් උස් මහත් කරපු මම අද එයාලගෙන් සමු ගන්නව මමවත් නොදන්න මගේම ලෝකෙකට.
...
අපි ඉක්මනින්ම දරු පැටියෙක් හදමු කියන මතේ හිටපු එයාට විරුද්ධ වෙන්න මට ඕන වුණේ නෑ... එයා මොනවගේ මිනිහෙක්ද කියලවත් දැනගන්න කලින් මම අම්ම කෙනෙක් වෙන්න සුදුසුකම් ලබල.
...
කඳුළු පිරුණ ඇසුයි කම්මුලේ රතු වුණ පැල්ලමයි එක්ක කණ්නාඩියෙන් මාවම දැකල මාස කීපයකට මම වෙනස් වෙලා තියෙන විධිය අදහගන්න බැරි වුණා මට.
දරුවෙක් ලැබෙන්න නොහිටිය නම් මට දමල ගහල යන්න තිබුණ. දරුව ඉපදුණාම තත්ත්වෙ වෙනස් වුණොත් මිස මම ජීවිත කාලෙම මේ මිනිහත් එක්ක පවුල් කන්නෙ කොහොමද...?
ලියා එව්වේ - h (http://living.hartstuff.com/)