වෙලාවෙ හැටියට රත්තරං

වෙලාව අටයි. බස් එක ස්ටෑන්ඩ් එකෙන්ම කට කපලා.

අද පොළ දවස. ගමට යන අන්තිම බස් එක.

මං යන්නෙ කිලෝමීටර් තුනයි. දවාලක නම් පයින් යනවා.

මේ කළුවරේ රබර් කට්ටිය පහු කරන එකනෙ හීනෙන්වත් හිතන්ඩ බැරි.

නැග්ග සෙනග අස්සෙන්ම. "ඉස්සරහට යන්ඩ ඉස්සරහට..." කොන්දොස්තරගේ කටින් මළකඩ විසි වුණා.

ආයෙ හෙලවෙන්ඩ බෑ. ලූනු, කරවල, දහඩිය, විට හප මුසු කුයිලකින් බස් එකම පිරිලා. දොර ළඟම දුංකොළ ගෝනියකුත්.

ළඟ බහින අය ඒකත් තරණය කරල එපැයි බැහැගන්න.

බාර් එක ළඟත් නැවැත්තුවා. හිස පහළට නැවුණු බේබද්දෝ තුන්දෙනෙකුත් ඉස්සරහ දොරෙන්ම නැග්ගා.

යන්තම් හිස එසවූ උන් එකෙකුගේ කටෙන් රත්තරං විසි වුණා.

"මේ පැත්තෙ ගෑණු කට්ටිය ඉන්නවා අපි අරහෙට හැරෙමු බං"


ලියා එව්වේ - මගේ ජීවිතය(http://jeevithaya.wordpress.com/)

මට උදවු කරන්න...

මං අතරමං වෙලා... අතීතයත් වර්තමානයත් අතර අතරමං වෙලා...

එදා  "හැම දෙයක්ම දාලා මං ළගට එන්න.මං පුංචි සුදු රෝස මලක් වගේ ඔයාව බලාගන්නම්" කිව්ව ඔයාම "ඔයත් එක්ක ජීවත් වෙන එක මහ කරුමයක්" කියන්න තරම්," මගේ ජීවිතේ සම්පූර්ණ වෙන්නෙ ඔයා මං ළග නම් විතරයි" කියපු ඔයාම "ඔයා නිසයි මට හැම දෙයක්ම නැති වුනේ.. ඔයා එක්ක ඉන්න එක අමාරුයි නෙවෙයි, ඉන්න බෑ" කියන්න තරම්,මගෙන් වුණු වැරැද්ද මං තාම හොයනවා.

මමත් වැරදි ඇති.. ඒත් මෙච්චර හිත රිද්දන්න තරම්, මගෙන් මිදිලා ඈතට යන්න හිතන්න තරම් වරදක් නම් කරලා නෑ මං.

මට උදවු කරන්න පුළුවන් නම්, ආයෙමත් ඒ ලස්සනම ලස්සන හීනයක් වගේ අතීතයට යන පාර හොයාගන්න..

ලියා එව්වේ - Smiles Tears

හිමි අහිමි

“ඒ වුනාට ඔයා මල්ලි කෙනෙක්නේ... මං වැඩිමල්“
“ අපෝ මාස හතයිනේ වැඩිමල් “
“ඒ වුනාට....“
“එහෙනං පිරිමි අවුරුදු පහ, දහය බාල කෙල්ලො බඳින්නේ....“
“අපිට අනික් අයගෙ එව්වා වැඩක් නෑනේ...... මං යන්නද?“
“ඇයි යන්න හදන්නේ....තව ටිකක් ඉන්නවද?“
“ම්ම්............“
“මම ඔයාට ෆෝස් කරන්නේ නැහැ... ඔයා කැමති දෙයක් කියන්න ඔයාට පුලුවන්“
“අපි වලව්නේ , ඔයා දන්නවනේ“
“ඉතිං අපිත් එහෙමනේ........ මගේ වාසගමත් ඔයාගෙ එකමනේ“
නිශ්ශබ්දතාවය.............................................
“හ්ම්ම්.......“
“ඇයි ?“
“අනේ මන්දා......................................“
මහ බඹා මගෙ නලලෙ කෙටුහැටි කියන එක හරි මදිද මන්දා
රටේ හැමතැන කරක් ගහලා නුඹට හිතගියෙ මොකද මන්දා
උපන් වසරට වසක් කලියෙන් නොඉපදුනේ කරුමයද මන්දා
ඒ වැරැද්දට අහිංසක මට ලැබුන පිළිතුර අනේ මන්දා..

ලියා එව්වේ - තීර්ථ යාත්‍රිකයා (www.tirthayathrava.blogspot.com)

(ගෑණු) පිරිමිකම.

මේ...!
ඇයි...?
මොකෝ අපි එක්ක කතානැත්තේ..? අපි කලුද..?
නෑ..! අලුපාටයි..!
ඔයාට මාව දැනෙනවද..?
නෑ. මගේ හදවත ගලක් වෙලානෙව.
හ්ම්ම් ඒකත් එහෙමද..?
මගේ ළඟ තියෙනවා සැනසිල්ලක්..! ඕනෙද?
"හා..!"
මා එක්ක බුදියන්න වේවි.
ඒ මොකටද..?
සැනසිල්ල ගන්න.
බුදියගත්තම මොන සැනසිල්ලක්ද?
එහෙනං..?
කළකිරීම් රොත්තක් එක්ක වෛරයක් එනවනෙව..!
එහෙනං මොකද කරන්නේ අපි..?
මොනා කරන්නද.., වෙන්වෙමු.. .
වෙන්වෙන්න අපි එකතුවෙලා හිටියැයි..?
එහෙනං බුදියගන්න හැදුවෙ මා එක්ක..?
ඒ ඔහේට සැනසිල්ල දෙන්නනෙව..!
බොරුකාරයා.!
වල්ගෑණි..!
වල්ගෑණි..? තෝනෙ බොල මා එක්ක නිදිවදින්න හැදුවෙ..?
මම නිදිවදින්න හැදුවේ තොට සැනසිල්ල දෙන්න නෙව..!
එහෙනං මට වල්ගෑණි කියන්නේ..?
මට තෝ එක්ක බුදියන්න නොලැබුණු හින්දා..!
ඔන්න පැන්න..!
දැං කියහං කවුද වල්කං කොලේ..?
තෝද ..?
මම ද..?

ලියා එව්වේ - ලිෂාන් පුවක්ඕවිට(http://lishwish.blogspot.com)