අදිසි සෙනෙහස

ඉතින් කෙලෙසක උවම් සොයමිද
දැනෙන නොදැනෙන...

පෙනෙන, නොපෙනෙන..

හිමි, අහිමි.. මට නුඹේ සෙනෙහස

නිසල තුරුපෙළ සැලූ පවනකි
දිවා අහසක දිලෙන තරුවකි
දහස් හඬ මැද ඇසුණු සුසුමකි
හදේ බිතු මත ඇඳුණු පැතුමකි

විලක ගැඹරක සැඟවී නෙළුමකි
අහස් තල මත තැවරී පැහැයකි
සියොත් රාවෙක සියුම් තනුවකි
අතීතෙන් එන මතක සුවඳකි

අඳුරු නුබ තල විදුලි එළියකි
මලක පෙති මත බඹර පහසකි
සුනිල කඳුරක පිපුණ බුබුලකි
බවෙන් බවයට පුරුදු සුසුමකි

නිදන නෙතුමත ඇඳුනු සිහිනෙකි
අකල් වැසි මැද නැවුම් සුවඳකි
වියළි කතරක දැනුනු පවසකි
නොසිතු මොහොතක දැනුනු සතුටකි

කුමුදු පෙතිමත තරිඳු එළියකි
කුණාටුව මැද නිසල පහනකි
සැඩ කිරණ මැද සිහිල් සෙවනකි
නෙතට නොපෙනෙන නොබිඳී බැඳුමකි

ලියා එව්වේ - මලිති (http://sathsihina.blogspot.com/)