නැසෙනසුලු සංස්කාරයෝ

වරිච්චි බිත්තියේ හිදැසක් තුළ වූ හූනු බිත්තර තුන පිළිබඳව දිනපතා සොයා බැලීමට සෝම උනන්දු වූවාය. දිනෙක රාත්‍රියේ එක් බිත්තරයක් ගෙන කුප්පි ලාම්පුවේ එළියට අල්ලා බැලූ ඇය ඒ තුළ වැඩෙමින් සිටින කුඩා හූනු පැටියෙකු සිටිනු දුටුවාය. ලොකු හූනන් දුටුවිට පිළිකුලක් ඇති වුවද සෝමා මේ පුංචි හූනු බිත්තර පිළිබඳව ඇල්මකින් පසුවූවාය.

එක් දිනක සෝමාට දැකගත හැකි වූයේ එම හූනු බිත්තර තුනෙන් දෙකක්ම බිම වැටී බිඳී ගොස් ඇති බවයි. නයි කූඹි රැළක්ම බිඳුණු බිත්තර වටකරගෙන ඒවා ආහාරයට ගන්නා අයුරු ඇය දුටුවාය. තම සිත්ගත් හූනූ බිත්තරවලට අත්වූ ඉරණම පිළිබඳව ඇගේ සිතට දුකක් දැනුණි.

ඉතිරි බිත්තරය හෝ රැකෙනු පිණිස සෝමා එය හිදැස තුළට තල්ලු කළාය.

ලියා එව්වේ - වර්ණ

නුඹත් නීරෝ?

හීන මවපු සමන්තිගෙ අත් අකුරු ආදරේ බිඳුණු දවසෙ විසකරු සර්පයන් වුණා. ඉතින් මම ඒවා ගිනි තිබ්බා. සහනයක් දැනෙයි කියලා හිතලා ගත්ත මධු විතත් දුන්නෙ අපහසුවක්. කරගන්න දෙයක් නැතිව මම වීණාව අතට ගත්තා........ 

ආදරය ගිනි ගනී

ඇගේ රුව ඇති ඇගේ සුවඳැති

මා තැනූ රෝමයම

අළු අතර සඟවමින්

ආදරය ගිනි ගනී..........

ඇගේ අත් අකුරු හැඩ විෂඝෝර සර්පයන්

වෙළාගෙන මා සිරුර පෙළයි මා විස දළින්

හෙළා උන් ගින්දරට රුපු විසෙන් මිදෙන්නෙමි

කිසිත් කර ගත නොහී වීණාව වයන්නෙමි

ඇගේ සිහිනිඟට සම පුළිඟු වීදුරු බඳුන්

සොයා විත් මා මුවඟ දවයි මා මී විතින්

හෙළා එය ගින්දර මී විතෙන් මිදෙන්නෙමි

කිසිත් කර ගත නොහී වීණාව වයන්නෙමි

ලියා එව්වේ - වර්ණ

උඩුගං යාම

වැස්ස තුරන් වූ පසු ගෙවත්තෙහි වූ කුඩා දිය අගල අසලට පැමිණි දාස, දියේ ගිලුණු තල් පිත්තක් දිගේ ඉහළට රූටා යන ගොළුබෙල්ලෙකු දුටුවේය. දිය පහරට එරෙහිව ඌ යන ගමන ඔහුට කුතුහලයක් ගෙන දුන්නේය.

එදෙස මදක් බලා සිටි දාස තල් පිත්තක් ගෙන ඌ යන මගට ඉහළින් දිය පාර හරස් කර තබා මොහොතකින් එය මුදාහැරියේය. එක්වරම පැමිණි වේගවත් දිය පහරට හසුව ගොළුබෙල්ලා පහළට ගසාගෙන ගියේය.

තම කළ දේ නිසා සිතේ ඇතිවූ යම් පසුතැවීමකින් දිය පහර ළඟින් ඉවත් වන්නට සූදානම් වූ දාස එක්වරම යමක් ඇස ගැටුණි.

තමා සිටි තැනට උඩහට වන්නට තවත් කුඩා ගොළු බෙල්ලන් කිහිපදෙනෙකුම කොළ රොඩු දිගේ උඩුගං බලා යනු ඔහු දුටුවේය.

ලියා එව්වේ - වර්ණ

මිතුරු රුව

උක්කුවා නෙළුම් ගොල්ලේ වහන් වූයේ තදියම ඉවසාගනු බැරිම තැනය. ගොම්මන් කරුවල ඔහුගේ කෘත්‍ය තවත් පහසු කළේය. නමුත් සුළු මොහොතකින් දුටු දසුන උක්කුවාට සිය කටයුත්තද අමතක කළේය.

ඒ සයිමාය. මීට අවුරුදු පහළොවකට කලින් වැවේ කට්ටි වළක ගිලී මිය ගිය සයිමාය. ගමේ සැලකිය යුතු පිරිසකට නූල් බැඳ තොවිල් නැටීමට හේතු වූ සයිමාගේ හොල්මනය.

නමුත් උක්කුවා සයිමාගේ හොල්මන දකින්නේ මේ පළමු වතාවටය. තමාගේ පුංචි සන්දියේ සිටි හොඳම යහළුවා වූ සයිමාට බිය වීමට උක්කුවාගේ හිත නැමුණේ නැත. තම දෙසට සෙමෙන් පැමිණ අඩි පහක් පමණ දුරින් නතර වූ සයිමා,

&අනේ උක්කුවො අපේ අම්මාව බලා ගනින්.* යැයි පවසා නොපෙනී ගියේය.

ඉන්පසු ගමේ කිසිවෙකුට සයිමා පෙනී නොතිබුණි.

ලියා එව්වේ - වර්ණ

ආශා මාරුතය

පින්සාරි පන්සලට අවෙ අවුරුදු පහළොවකට විතර පස්සෙ. පන්සලට ගොඩවෙනකොටම අතීත මතකයත් ඇගේ හිත ගොඩවුණා.

මංගල පොඩි සාදු පූජා කරපු මල් උඩින්ම තියල මල් පූජා කරපු හැටි, පොඩි සාදු පස්සෙන් බුද්ධ පූජාව අරන් යද්දි වැලි මළුවෙදි උන්වහන්සෙගෙ අඩි උඩම පා සටහන් තියපු හැටි ඇයට මතක් වුණා.

ආවාස ගෙයින් එළියට වඩින මංගල ලොකු හාමුදුරුවන්ගෙ පින්සාර මූණ දැකපු පින්සාරිට මතක් වුණේ දහම් පාසල් පොතක් අස්සෙ දාලා දීපු ලියුමට උන්වහන්සෙගෙන් ලැබුණු උත්තරේ,

ආශා මාරුත ඉඳුරු සිදුරකින්

රහසේ ඇදිලා රල නංවන කල

සිත් වෑ බැම්මේ වදිනු නොදී

මා ගුරු හිමියන් සිත රුව තුළ වී

මසිත රකී රළ පනාව වී...........

පින්සාරි ලොකු හාමුදුරුවන්ට දණ ගහලා වැන්දා.
ලියා එව්වේ - වර්ණ