තනිනොතනි

ඉස්පිරිතාලෙ ගිය තාත්ත ආපහු එනකම් ඇඳිරි වැටෙන ජාමෙ දොරකඩට වෙලා හිටපු මැණිකට ගේ ඉස්සරහ තිබුණු එරමිණියා ගාල පෙනුණේ නමක් දන්නැති යෝධ සතෙක් තමන් දිහා බලන් ඉන්නවා වගේ.

කකුල් වටේ දැවටි දැවටි හිටපු කළු පූසත් එළිපත්ත දිගේ යන්න ගියාම මැණිකට තනිකමක් දැනුණා. තනියම උයන්න බැරි උනත් මැණික පොල් ගාල, ලූනු මිරිස් කපලා, වළං හෝදල තිබ්බෙ තාත්තට ඇවිත් උයන්න පහසුවට.

සැරින් සැරේ ගෙට ඇතුළු වෙන හුළඟ සාලෙ තිබුණු කුප්පි ලාම්පුව නිවන්න හදන්නෙ තමන්ව බය කරන්නමයි කියලා මැණිකට හිතුණෙ.

අඩි පාර දිගේ ගේ පැත්තට එන්නෙ තාත්තා කියල දැනගත්තම මැණිකට දැනුණෙ ලොකු සැහැල්ලුවක්.

&ඔන්න දැන් චූටි මැණිකෙටත් මල්ලියෙක් ඉන්නවා* තාත්තා ගෙට ගොඩවෙන ගමන් කිවුවා.
ලියා එව්වේ - වර්ණ