අයිති කරගැනීම

ඔහු ඇඳ මත වැතිර හිටියේ හිසත් කොට්ටයත් අතර දෙඅත් හොවාගෙන කාමරය පුරා රැඳුණු ඇගේ සුවඳ විඳිමින්...

මේ හැඟීමට කියන්නෙ අයිති කරගැනීමේ ආසාව කියලා. ඒක අවසානයේ ඉතිරි කරන්නෙ දරාගන්න අමාරු වේදනාවක්. හදවත රිද්දන ඔළුව විකාර කරන සිහිය අවුල් කරන වේදනාවක්.
ඒත් වේදනාවක් බව දැන දැනත් ඒ හැඟීම හඹා යන එක මනුස්ස ස්වභාවයද?

බොහොම හුරු ඒ අත්දැකීම ඇයට කොහොම පැහැදිලි කරන්නද?

නැතිනම් ඇය දැනටත් ඒ බව තේරුම් අරන්ද?

ඈ හිටියේ පිටව යන්න සූදානම් වෙමින් තුවාය ඇඳ විට්ටමේ වනා ඇඳුම් ඇඟලන්නට පටන්ගනිමින්...

ඔහුගේත් ඇයගේත් ලෝකය පවතින්නෙ අද හවස් වෙනකල් විතරයි.

ඊට පස්සෙ වෙනත් අය එක්ක බෙදාගත්තු තමන්ගේ නිරස ස්ථිර ලෝකවලට ඔවුන්ට යන්න වෙනව.




ලියා එව්වේ - Hare :-)

වඳවීමෙන් ගැලවීමට...

"අන්තිමේ උඹ ආව නේද?"

ගැඹුරු හඬක් තිබුණ මිනිහා ඉමාන්ගෙන් ඇහුවා. ඉමාන්ට තව දුරටත් වේදනාවක් නොදැණෙන පාවෙනසුළු සැහැල්ලු බවක් දැනෙමින් තිබුණා. ඔහු දිය පාර දිහාට හෙමින් ඇවිද්දා.

"උඹල නැත්තටම නැති වෙන්නෙ නෑ උන්ගෙ ගොදුරක් වුණානං...."

මිනිහා දිගටම කියෙව්වා. ඔහු සතු වුණේ හිස් බැල්මක්. ඒ බැල්ම තුල ඔහු ලෝකයම තේරුම් අරගත් බව පෙණුනා.

"හරක්, කුකුල්ලු, ඌරො ඔක්කොම තව කාලෙකට නැති වෙලා යන්නෙ නෑ. උන් ජීවත් වෙන්නෙම ගොදුරු වෙන්න බලාගෙන..."

මිනිහා ඉමාන්ගෙ පිට අතගෑවා.

"උඹලවත් කෑමට ඇති කලානං කාලෙකට නැතිවෙන්නෙ නෑ..."


ඉමාන් යනු පසුගිය නොවැම්බර් 23 දින මිය ගිය මැලේසියාවේ වාසය කල අවසන් සුමාත්‍රියානු රයිනෝයි. ලෝකයේ සුමාත්‍රියානු රයිනෝවන් තවත් ඇත්තේ 80කටත් අඩු ගණනක්.


ලියා එව්වේ - Hare :- )